Od pierogów ruskich do języka polskiego. Wywiad

CIESZYN / W tym roku letnia szkoła języka, literatury i kultury polskiej w Cieszynie, organizowana przez Szkołę Języka i Kultury Polskiej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, odbywa się online. O wyzwaniach związanych ze zdalnym nauczaniem z kierownikiem szkoły dr Agnieszką Tambor rozmawia Sylwia Grudzień.

W tym roku letnia szkoła odbywa się po raz trzydziesty. Proszę powiedzieć, jakie były początki szkoły?

Wszystko zaczęło się od listu, w którym chłopak z Niemiec zapytał, czy na Uniwersytecie Śląskim są prowadzone zajęcia z języka polskiego dla obcokrajowców. Nie było, więc postanowiono zorganizować taką szkołę. Do jej przygotowania wyznaczono państwa prof. Jolantę Tambor, Romualda Cudaka i Ewę Kosowską – wówczas jeszcze nie byli profesorami.

Choć siedziba Szkoły znajduje się w Katowicach i w ciągu roku uczymy języka polskiego jako obcego w Katowicach, pierwsza letnia szkoła – i tak już zostało –odbyła się w Cieszynie. I to był jeden z lepszych pomysłów, aby przenieść się z letnią szkołą do Cieszyna. Po pierwsze, pobyt w sierpniu w Katowicach jest mniej atrakcyjny, a po drugie, w Katowicach nie ma prawdziwego kampusu – akademiki są daleko od uniwersytetu, w naszym budynku nie ma sali gimnastycznej, nie ma stołówki, itd.

My – nauczyciele – też się wyprowadzamy z domu, zostawiamy rodziny, dzieci, swoje zajęcia, mieszkamy przez miesiąc ze studentami na kampusie w Cieszynie, w związku z czym jesteśmy z nimi 24 godziny na dobę. To powoduje, że szkoła w oczach studentów jest o wiele bardziej intensywna niż inne letnie szkoły, w których uczestniczyli. My po zajęciach nie idziemy do domu, tylko spędzamy z nimi czas dalej. Jemy razem posiłki, jeździmy na wycieczki. Jeżeli robimy wieczorną imprezę, to jest nam obojętne, kiedy ona się skończy. Nauka języka polskiego w Cieszynie trwa całą dobę.

Na jakim poziomie językowym są tegoroczni uczestnicy letniej szkoły? I z jakich krajów pochodzą?

Studenci prezentują różne poziomy znajomości języka polskiego – od osób, które w ogóle nie mówią po polsku, po osoby, które posługą się językiem polskim naprawdę swobodnie. W tym roku mamy studentów z 27 krajów, między innymi z Azerbejdżanu, Etiopii, Nigerii, Indonezji, Chin, Korei, Japonii, Ukrainy, Rosji, Białorusi, Gruzji, Indii.

Duża część uczestników uczy się u nas w ramach Funduszu Azylu, Migracji i Integracji – to jest program, który prowadzimy od dwóch lat we współpracy z Wojewodą Śląskim, polegający na wspieraniu przystosowania do życia i funkcjonowania w nowych warunkach obcokrajowców, którzy mieszkają w województwie śląskim. Wielu bowiem studentów letniej szkoły pochodzących z egzotycznych krajów wcale nie przebywa teraz w tych krajach, ale mieszka na przykład w Katowicach.

Skąd bierze się zainteresowanie Polską?

Polska jest dla naszych studentów egzotyczna, inna, ciekawa. Mniej więcej połowa zainteresowania świata Polską wynika z tego, że ktoś komuś dał pierogi do zjedzenia. I to była najlepsza rzecz, jaką ten ktoś w życiu jadł, więc postanowił się zainteresować krajem. Wielu ludzi interesuje się Polską ze względu na obejrzany film. Jeden z Japończyków pokochał Polskę z powodu gramatyki historycznej i opowiada o tym na vlogu na YouTubie. Ludzie słuchają, jak Japończyk opowiada po polsku o polskiej gramatyce historycznej. To niesamowite!

Jest sporo osób, które interesują się Polską ze względu na muzykę, przede wszystkim klasyczną. Ale są też tacy, którym się spodobała piosenka popularna. Nasi studenci są niezwykle pracowici i zmotywowani. Mamy na przykład chłopka z Indii, który zapisał się na lektorat w New Delhi, w zeszłym roku przyjechał na letnią szkołę, został w Polsce, przeszedł roczny kurs przygotowawczy i od października idzie na studia w Polsce. Jest na każdych zajęciach, i tych porannych, i tych popołudniowych. Nasi studenci są naprawdę wspaniali.

Cały wywiad jest dostępny w najnowszym numerze „Zwrotu„.