DĘBOWIEC / Źródła historyczne podają, że parafia w Dębowcu istniała już w początkach XIV wieku, przed 1335 rokiem. Z opisu sporządzonego w 1679 roku przez wizytatora biskupiego wynika, iż ówczesny kościół w Dębowcu był drewniany, a patronką była św. Małgorzata. Obecny kościół, murowany, konsekrowano w 1857 roku.

    Ze wspomnianego opisu wynika, że zarówno kościół, jak i probostwo, do którego należały również Kostkowice, Simoradz i Iskrzyczyn, znajdowały się w opłakanym stanie. Kościół czerpał dochody głównie z jałmużny – czytamy na stronach parafii w Dębowcu http://www.debowiec.wiara.org.pl/.

    Z tego samego źródła dowiadujemy się również, że na początku XIX wieku w Dębowcu mieszkało 353 katolików i 350 protestantów. Kościół dębowiecki był zbyt ciasny na ówczesne warunki (mieścił niespełna 300 wiernych), dlatego miejscowy proboszcz zaczął starania o budowę nowej świątyni. Prośbę poparł Wikariat Generalny w Cieszynie, a także książę sasko-cieszyński Albert (właściciel Dębowca). Jednak ani komora cieszyńska nie spieszyła się z rozpoczęciem budowy, jak i miejscowi parafianie nie wyrażali chęci do pomocy.

    „Wtedy Wikariat Generalny zalecił, aby groby pod świątynią w Dębowcu zasypać, budowlę solidnie podeprzeć belkami, co mogłoby pozwolić na ponowne odprawianie nabożeństw w Dębowcu, aż do czasu wybudowania nowej świątyni.”

    I tak nowy kościół zaczęto budować dopiero w 1854 roku. Budowa trwała dwa lata. Konsekracja obecnej świątyni odbyła się 18 października 1857 roku.

    (indi)

    Tagi: , , , ,

      Komentarze



      CZYTAJ RÓWNIEŻ



      REKLAMA Reklama

      REKLAMA
      Ministerstvo Kultury Fundacja Fortissimo

      www.pzko.cz www.kc-cieszyn.pl

      Projekt byl realizován za finanční podpory Úřadu vlády České republiky a Rady vlády pro národnostní menšiny.
      Projekt finansowany ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych w ramach konkursu pn. Polonia i Polacy za granicą 2023 ogłoszonego przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów.
      Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/autorów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie im. Jana Olszewskiego