Bogaty materiał historyczny zawierają publikacje o składnicach pocztowych

REGION / To interesujący temat nie tylko dla filatelistów, kolekcjonerów starych widokówek czy stempli pocztowych, ale dla wszystkich osób, które interesują się dziejami Śląska Cieszyńskiego. Chodzi o składnice pocztowe.

Adrian Junga z Karwiny, z zawodu lekarz ortopeda, napisał i wydał publikacje, które są podsumowaniem jego zainteresowań historycznych i filatelistycznych. W 2018 roku ukazały się „Składnice pocztowe na polskim obszarze Śląska Cieszyńskiego” oraz w 2019 roku dwujęzyczne „Składnice pocztowe na czeskim obszarze Śląska Cieszyńskiego”.

Składnice pocztowe

Składnice pocztowe powstawały w małych miejscowościach, gdzie nie było urzędu pocztowego. Tam zanosili mieszkańcy swoje przesyłki, które potem przekazywano na pocztę.

Oficjalny początek działalności składnic w Monarchii Austro-Węgierskiej, której częścią był też Śląsk Cieszyński, przypada, jak czytamy w publikacjach Jungi, na 1900 rok, kiedy to poczta wydała „Służbowy przepis dla składnic pocztowych”.

W latach 1900-1958 na obszarze Śląska Cieszyńskiego w dzisiejszych granicach Republiki Czeskiej działało 52 składnic pocztowych. Kolejnych 25 było przed podziałem Śląska Cieszyńskiego w 1920 roku na prawym brzegu Olzy, w okresie II Rzeczpospolitej niektóre zanikły.

Ostatnia składnica po czeskiej stronie zakończyła działalność w 1958 roku. Jednak w 1993 roku Czeska Poczta nawiązała do tradycji składnic, najpierw powstały 3, stopniowo kolejne, obecnie jest w RC 40 tzw. współczesnych składnic. Jedyna w naszym regionie to składnica Archeopark Kocobędz.

Publikacja o składnicach

W publikacjach o składnicach pocztowych na Śląsku Cieszyńskich przekazuje ich autor Adrian Junga swoją wiedzę jako miłośnik historii i filatelista, który jest kolekcjonerem tzw. całości, czyli listów, pocztówek i podobnych przesyłek, które posiadają również znaczki i stemple pocztowe.

Przypomina wydarzenia z dziejów regionu w okresie istnienia składnic. Podaje informacje ogólne na temat składnic, druków, stempli, po czym opisuje dokładnie owe punkty pocztowe w poszczególnych miejscowościach, operując wieloma datami, nazwiskami.

Bogactwo danych w tekście uzupełnia materiał ilustracyjny. Do publikacji dołączone zostały ponadto płyty ze skanami materiałów dokumentujących istnienie i działalność składnic pocztowych.

Szerszy materiał na ten temat ukaże się w kwietniowym „Zwrocie”.