Historia nie powtarza się w konkretnym podobieństwie zjawisk

Rocznica wyzwolenia pod chmurą napięć

22 lipca, data ogłoszenia w 1944 roku przez Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego historycznego Manifestu Lipcowego, jest dniem narodzin Polski Ludowej, świętem wszystkich patriotycznie myślących Polaków, szanowanym przez wszystkich prawdziwych przyjaciół świętem państwowym Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

W samej Polsce tegoroczne obchody odzyskania suwerenności państwowej mącić będzie odczuwane powszechnie zmęczenie społeczeństwa, wynikające z trwającego kryzysu, niedomogów gospodarki i napięć społecznych.

Od lata 1980 roku rozwój sytuacji w Polsce jest bardzo dramatyczny i złożony. Jej nieprzejrzystość potęguje intensywna propaganda burżuazyjna. Działa w różnych wersjach od neofaszystowskiej aż po anarchistyczną, produkuje wykluczające się wzajemnie informacje i sprzeczne oceny. Sekundują tej propagandzie siły antysocjalistyczne w kraju, szerząc bezkarnie chaotyczne wiadomości, plotki i dezinformacje.

Przyjaciół socjalistycznej Polski dziwi i martwi, że znaczna część Polaków nie stara się wyciągać właściwych wniosków z faktu, że stali się przedmiotem manipulacji wrogów socjalizmu.

– Myśmy również w latach 1968-1969 przeżyli sytuację kryzysową – powiedział na konferencji w Kladnie tow. G. Husák. – Wszystkiego nie można porównywać. Wiemy jednak, ile chaosu, ile wstrząsów z tego powodu powstało, jakie trudności narosły w naszej gospodarce i jak długo trzeba było je usuwać. Wiemy również, ilu często uczciwych ludzi dało się zbałamucić demagogii, ile ciężkiej pracy politycznej trzeba było, by wyjaśnić sytuację, przywrócić mormalny rytm życia społecznego, a zwłaszcza gospodarki, by zapewnić poziom życia ludności i kontynuować dalszy rozwój socjalistycznego społeczeństwa.

Historia nie powtarza się w konkretnym podobieństwie zjawisk. Ale można z całą pewnością przewidywać, jaki los spotka w Polsce próby kontrrewolucyjnego przewrotu. IX Nadzwyczajny Zjazd PZPR potwierdzi chyba stanowisko Komitetu Centralnego i rządu PRL, wyrażające się zdecydowaniem przekreślić próby przeciwników socjalizmu, przezwyciężyć kryzys, przywrócić zdolność walki partii, umocnić jej więzi z klasą robotniczą i ludźmi pracy, realizować stopniowo program uzdrowienia gospodarki.

(„Zwrot”, 1981, nr 7)