Drzewołaz lazurowy, zadziornica włochata i karlik szponiasty. Czyżby w ostrawskim zoo zadomowiły się baśniowe stwory?

OSTRAWA / Nic z tych rzeczy. Mowa o gatunkach żab. Żaby należą do najbardziej zagrożonych wyginięciem kręgowców. Dotyczy to nie tylko Czech, ale także całego świata. Obecnie w ostrawskim Zoo występuje 15 gatunków tych zwierząt. Ponad połowa z nich reprezentowana jest przez rodzime gatunki, które bytują na terenie zoo samoistnie. Pozostałe pochodzą z Ameryki Południowej i Afryki.

Jednym z rodzimych gatunków, bytujących na terenie zoo, jest żaba trawna (Rana temporaria), gatunek ginący od co najmniej 15 lat. Miejsca lęgowe tego gatunku najbardziej ucierpiały w latach 2015–2019, kiedy Czechy dotknęła susza. W nieco lepszej sytuacji jest ropucha szara (Bufo bufo), która do rozmnażania wykorzystuje większe i głębsze zbiorniki wodne, więc nie jest aż tak zagrożona.

Interesującą strategię przetrwania stosuje natomiast ropucha zielona (Bufo viridis). Ponieważ jest to gatunek długowieczny, często występujący w miastach i na wsiach, do rozmnażania wykorzystuje miejsca, w których raz na kilka lat pojawia się woda. Ta strategia okazuje się wystarczająca dla jej przetrwania.

Pozostałe gatunki rodzime, występujące na terenie ostrawskiego Zoo, to żaba jeziorkowa (Pelophylax lessonae), żaba śmieszka (Pelophylax ridibundus), ich hybryda, żaba wodna oraz kumak górski (Bombina variegata).

Fantazyjne nazwy

Oprócz rodzimych gatunków, Zoo w Ostrawie hoduje obecnie sześć gatunków żab pochodzących z Ameryki Południowej i Afryki. Żaby południowoamerykańskie reprezentowane są przez ropuchorzekotkę żywiczną (Trachycephalus resinifictrix) oraz trzy gatunki żab o równie pięknych nazwach: liściołaz żółty (Phyllobates terribilis), drzewołaz lazurowy (Dendrobates tinctorius) i liściołaz paskowany (Phyllobates vittatus). Spośród gatunków afrykańskich w zoo żyją karlik szponiasty (Hymenochirus boettgeri) i zadziornica włochata (Trichobatrachus solidus).

Jak możemy pomóc żabom i dlaczego jest to ważne?

Nie tylko żaby, ale wszystkie płazy, są wskaźnikami czystego środowiska naturalnego – szkodliwe substancje łatwo przedostają się do ich organizmu przez wrażliwą skórę. Ginięcie płazów jest dla nas ostrzeżeniem, że jakość środowiska uległa pogorszeniu. Płazy zjadają dużą liczbę owadów, więc w przeciwieństwie do środków chemicznych, są naturalnym regulatorem populacji owadów.

Jeżeli chcemy pomóc żabom, stwórzmy im w swoich ogrodach stojące zbiorniki, w których mogą się rozmnażać oraz pozostawmy w ogrodzie stosy gałęzi lub większych kamieni lub zwalony pień, pod którymi mogą się schronić młode. Podczas prac ogrodowych należy również unikać oprysków chemicznych.

Dzięki temu nie tylko pomożemy w zachowaniu wielu zagrożonych gatunków, ale zyskamy sprzymierzeńców w walce ze szkodnikami, które stanowią doskonały pokarm dla płazów.

(SG)