O Władysławie Młynku opowiedzą Daniel Kadłubiec i Karol Suszka

CZESKI CIESZYN / Nauczyciel, piewca i Gorol – tak zapowiadają Władysława Młynka na plakacie organizatorzy spotkania jemu poświęconego. A są nimi Miejscowe Koła Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego Czeski Cieszyn-Centrum, Osiedle i Mistrzowice.

Impreza odbędzie się w piątek 5 czerwca o godz. 16.30 w kawiarni literackiej Avion w Czeskim Cieszynie. O Władysławie Młynku, który 6 czerwca skończyłby 90 lat, opowiedzą prof. Daniel Kadłubiec i Karol Suszka, który przedstawi też fragmenty jego twórczości.

Organizatorzy przypominają, że liczba miejsc w Avionie jest ograniczona, należy je wcześniej zarezerwować.

Władysław Młynek

Urodził się 6 czerwca 1930 roku w Gródku. Uczył się w Polskim Gimnazjum w Czeskim Cieszynie, w Gimnazjum Pedagogicznym w Orłowej i w Instytucie Pedagogicznym w Ostrawie.

Uczył w polskich szkołach w różnych miejscowościach Zaolzia: w Trzyńcu-Kanadzie, Gnojniku, Ligotce Kameralnej, Milikowie, na Kamienitym, w Bukowcu. Za równie ważne uważał zajęcia pozalekcyjne, starał się budzić w swych uczniach zamiłowanie do śpiewu i szerzej, do działalności społecznej.

Był założycielem i kierownikiem niejednego chóru szkolnego i chóru PZKO. W Gródku prowadził tercet dziewczęcy, w Trzyńcu zespół dziecięcy Czantoryjki, w Milikowie Goroliczek. Pod jego batutą śpiewały chóry w Gródku, Gnojniku, Żukowie Górnym, Ligotce Kameralnej, Oldrzychowicach, Śmiłowicach i Jabłonkowie.

Osobny rozdział to zespół Gorol z Jabłonkowa. Od 1978 roku był jego kierownikiem artystycznym. Z Gorolem kojarzy się również Gorolski Święto, którego kierownikiem artystycznym został w 1983 roku. Tu też rozkwitł jego talent gawędziarski, kiedy dał się poznać szerokiej publiczności jako Hadam z Drugi Jizby.

Działalność społeczna Władysława Młynka to również praca w Sekcji Folklorystycznej i w Zarządzie Głównym PZKO, którego w latach 1990-93 był prezesem, a następnie wiceprezesem.

Od lipca 1992 roku do stycznia roku następnego pełnił obowiązki redaktora naczelnego miesięcznika „Zwrot”.

Do licznych talentów Władysława Młynka trzeba dodać również talent literacki. Pisał przeważnie gwarą, ale używał również literackiej polszczyzny. Był autorem wierszy, nie stronił jednak także od prozy. Pisał dla dzieci i dla dorosłych. Dla potrzeb scen szkolnych i amatorskich tworzył sztuki i programy świetlicowe, ale również słuchowiska radiowe.

Publikował na łamach prasy, wydał także kilka pozycji książkowych. Jego debiut książkowy to udział w antologii „Mrowisko“ (Profil, Ostrawa 1964). W 1979 roku ukazał się w Czeskim Cieszynie, wydany przez Sekcję Folklorystyczną ZG PZKO, zbiór poezji dziecięcej „Koło, koło młyński“. Ostrawski Profil wydał w 1989 roku opowiadania Młynka „Śpiewające zbocza“.

Wiersze Młynka drukowano również w Polsce. W Warszawie ukazał się w Ludowej Spółdzielni Wydawniczej w 1983 roku zbiór „Śpiewy znad Olzy“, a w wydawnictwie Polonia w 1992 roku „Droga przez siebie“.

Władysław Młynek wyróżniony został licznymi odznaczeniami, również po drugiej stronie Olzy. Był honorowym członkiem Macierzy Ziemi Cieszyńskiej, laureatem nagrody im. Oskara Kolberga. Otrzymał odznaczenia najwyższe: medal Zasłużony dla Kultury Polskiej oraz Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi.

Zmarł nagle 1 grudnia 1997 roku.