Z poczty redakcyjnej
E-mail: info@zwrot.cz
CZESKI CIESZYN / – Polska weszła w krąg kultury chrześcijańskiego Zachodu i zaczęła budować przyszłość na fundamencie Ewangelii – te słowa wypowiedziane przez Jana Pawła II, zaznaczają wagę wydarzenia z 966 roku – przyjęcia chrztu przez Mieszka I.
Stwierdzenie papieża Polaka zostało umieszczone w uchwale Sejmu w sprawie ustanowienia 2016 roku – Rokiem Jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski.
– Właściwie na tym zdaniu Jana Pawła II można by zakończyć dzisiejsze spotkanie, bo to jest cała kwintesencja roku jubileuszowego – mówił ks. Józef Budniak – wykładowca styczniowego spotkania Międzygeneracyjnego Uniwersytetu Regionalnego Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego w RC.
– Historycy są zgodni, że to wydarzenie radykalnie wpłynęło na losy polskiego narodu, państwa i Kościoła. Rocznica Chrztu Polski jest nie tylko wspomnieniem wydarzenia historycznego, które zapoczątkowało dzieje Kościoła i państwowości na ziemiach polskich – dodał ks. Budniak.
Wykładowca przytoczył fragmenty historyczne z kroniki Galla Anonima, by pokazać w jakich okolicznościach doszło do przyjęcia Chrztu Polski.
Z kroniki wynika, że Mieszko I, który przyjął chrzest poprzez poślubienie księżny Dąbrówki, urodził się ślepy. – Bóg jednak przywrócił mu wzrok „cielesny” i „duchowy” – cytował z księgi ks. Józef Budniak.
Chrzest Polski odbył się w Wigilię Paschalną 14 kwietnia 966 roku. Miał decydujące znaczenie dla zjednoczenia plemion polskich pod władzą Piastów i kształtowania się chrześcijańskiej tożsamości narodu.
Dokładna data tego wydarzenia jest znana, natomiast nie do końca wiadomo, gdzie się to wydarzyło.
– Zacząć trzeba od tego, że chrzest Mieszka i jego najbliższego otoczenia nie oznaczał bynajmniej, że całe jego państwo, czyli wszyscy jego mieszkańcy automatycznie stali się chrześcijanami i zrezygnowali z pogaństwa. Wówczas i dziś chrzest ma znaczenie symboliczne. Z tym aktem postępowała rozłożona na dziesiątki lat misja chrystianizacji – sprecyzował wykładowca.
AM
Tagi: Chrzest Polski, Dąbrówka, Jan Paweł II, ks. Józef Budniak, Mieszko I