Czesława Rudnik
E-mail: redakcja@zwrot.cz
Sobota 10 września 1994 to nowy rozdział w historii Polaków na Zaolziu. W Cierlicku Kościelcu otwarty został Dom Polski im. Żwirki i Wigury. Nie jest to Dom, jakich wiele wybudowali Polacy, członkowie PZKO na tutejszej ziemi. Imię, jakie nadano temu Domowi, i miejsce, na którym stanął, w sposób szczególny zobowiązuje wszystkich Polaków, tutejszych, tych z Polski i rozsianych po całym świecie, do wspólnej troski o pamięć polskich bohaterów przestworzy, uwiecznionych w sposób tak szczególny.
Otwarcia Domu dokonał Henryk Żwirko. Wcześniej złożono wiązankę na symbolicznych grobach bohaterów. Grupa zaproszonych gości, a byli to działacze społeczni, przedstawiciele firm, przedsiębiorstw i organizacji, które pomogły w budowie, podejmowana była w największej sali widowiskowej budynku. Gospodarzem spotkania był Jan Przywara, który odczytał długą listę sponsorów, złożył podziękowanie w imieniu Miejscowego Koła wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że mimo wielu trudności Dom Polski im. Żwirki i Wigury, żywy pomnik, zamknął etap budowania. Każdy ze sponsorów mógł uwiecznić swój udział poprzez naklejenie cegiełki na tablicy umieszczonej w holu budynku.
Przez dwa dni w Domu Polskim im. Żwirki i Wigury w Cierlicku Kościelcu panowała wspaniała świąteczna atmosfera, świętowali starzy i młodzi, wśród nich harcerze, których pracy wcześniej nie zabrakło. Działacze Miejscowego Koła mają powód do radości i dumy, nie zawiedli swoich rodaków, uczcili 62. rocznicę śmierci polskich bohaterów w sposób najgodniejszy.
(Jeszcze jeden nowy dom. „Zwrot” 1994 nr 10)
Tagi: Dom Polski im. Żwirki i Wigury, działacze Miejscowego Koła, Henryk Żwirko, Jan Przywara, w Cierlicku Kościelcu, Wydziobane