W ostatni dzień stycznia możemy obserwować zachwycający wschód Księżyca, pięknie błyszczące gwiazdy zimowych konstelacji i planetę Mars, o której będzie jeszcze głośno w drugiej połowie lutego.
Widoczność Marsa
Mars pojawia się na niebie w przybliżeniu pół godziny po zachodzie Słońca (na naszych terenach Słońce zachodzi około godziny 16:40). Około godziny 17:15 znajduje się wysoko nad południowym horyzontem i odnajdziemy go łatwo według specyficznego czerwonawego, krwawego zabarwienia. Gołym okiem planety zawsze łatwo rozróżnimy, ponieważ w przeciwieństwie do gwiazd nie migocą (mrugają) na niebie.
Czerwona Planeta jest dobrze widoczna przez całą pierwszą połowę nocy w południowo-zachodniej części nieba. Zachodzi kilka minut po północy.
Gwiazdozbiory zimowe
Podczas długich zimowych nocy niebo jest ciemniejsze i widać na nim wiele pięknych gwiazdozbiorów już wieczorem. Przy pomocy dołączonej mapki nieba możemy odszukać najjaśniejsze gwiazdy zimowych gwiazdozbiorów. Kolejno jest to Rigel w gwiazdozbiorze Oriona, Syriusz w Wielkim Psie, Procjon w Małym Psie, Polluks i Kastor w Bliźniętach, Kapella w Woźnicy i Aldebaran w Byku. W środku tego siedmiokąta leży czerwonawa Betelgeuse znajdująca się na prawym barku Oriona.
Im niebo będzie ciemniejsze, tym więcej gwiazd będzie się pojawiać i charakterystyczne gwiazdozbiory tej pory roku przedstawią się w pełnej krasie.

Wschód Księżyca
Dziś wieczorem około godziny 19:55 możemy obserwować efektowny wschód Księżyca na tle ciemnego nieba. Podczas bezchmurnego nieba mamy szansę zobaczyć okrągły Księżyc wiszący nisko nad północno-wschodnim horyzontem.
Zimą Księżyc w okolicach pełni wschodzi na północno-wschodnim horyzoncie w przybliżeniu tam, gdzie latem obserwujemy wschody Słońca. Srebrny Glob widoczny jest wtedy przez całą noc i jego silny blask sprawia, że noce są wyjątkowo jasne, przez co na niebie widzimy dużo mniej gwiazd niż zwykle.
Podczas wschodu, na skutek interakcji z grubymi warstwami ziemskiej atmosfery, blask Księżyca przybierze ciemną pomarańczową barwę. Z powodu bliskości horyzontu będzie jawił się bardzo dużym na skutek iluzji optycznej.

Żeby widzieć tak spektakularny wschód naszego naturalnego satelity, należy poszukać miejsca z odsłoniętym horyzontem. Najlepiej prowadzić obserwacje z jakiegoś podwyższonego miejsca, z górki. W oddali przy horyzoncie może znajdować się trochę chmur, dlatego warto nawet 10 minut poczekać.
Jeżeli skorzystamy z lornetki, to na Księżycu zobaczymy liczne kratery i ciemne równiny wulkaniczne (morza księżycowe), które są widoczne nawet gołym okiem.
Roman Strzondała
Tekst do ilustracji: Wschód Księżyca. Źródło: NASA/APOD
Tagi: Księżyc