CZESKI CIESZYN / Wywodzącą się z Zaolzia osobistość światowego formatu, mało jednak u nas znaną i popularną, omawiano na spotkaniu Międzygeneracyjnego Uniwersytetu Regionalnego Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego, który odbył się w czwartek 9 stycznia w auli Polskiego Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czeskim Cieszynie. Postać lekarza, działacza i polityka w wykładzie nazwanym „Burzliwe życie Bogusława Kożusznika” przybliżył Michał Przywara.

    W imieniu organizatorów słuchaczy MUR przywitał Stanisław Gawlik. Wyjaśnił, że kolejne spotkania poświęcone będą ludziom, których okrągłe rocznice obchodzone są w tym roku. Profesor medycyny Bogusław Kożusznik urodził się jako syn górnika 29 stycznia 1910 roku w Suchej Dolnej, zginął w wypadku samochodowym 9 lipca 1996 roku w Warszawie, pochowany jest na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

    Michał Przywara z Zakładu Polonistyki Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Ostrawskiego od razu na wstępie wyjaśnił, że burzliwe życie bohatera wykładu rozpatrywane jest w kategorii dokonań, nie życia osobistego, które, jak wynika z zebranych o Bogusławie Kożuszniku informacji, było uporządkowane. „Był skromny, pogodny, życzliwy, lubił ludzi, chciał i potrafił im pomagać. Takim go zapamiętałam” – napisała o nim żona Lidia Kożusznik.

    Jej wspomnienie ukazało się w 2006 roku w krakowskiej mutacji „Gazety Wyborczej”. I to, jak podkreślił Michał Przywara, jedno z niewielu źródeł informacji o Bogusławie Kożuszniku, do których łatwo dotrzeć w internecie. Dane biograficzne znaleźć można także w Wikipedii i na portalu Sejmu RP, był bowiem również posłem na Sejm.

    Na Zaolziu poświęcony Bogusławowi Kożusznikowi artykuł ukazał się na łamach „Zwrotu” (1980 nr 8). Trzy strony (52-54) liczy wywiad przeprowadzony z profesorem w Warszawie przez Helenę Staniek. Opowiedział w nim o swej działalności w ramach UNICEF, był wtedy przewodniczącym Polskiego Komitetu UNICEF, ale i o swych zaolziańskich korzeniach, dokonaniach przedwojennych i pracy po wojnie.

    Bogusław Kożusznik jest absolwentem orłowskiego gimnazjum, ukończył w Pradze medycynę. Po studiach został lekarzem w Ostrawie, a następnie lekarzem górniczym w Karwinie, objął rejon po doktorze Olszaku. Podczas wojny został ochotnikiem w wojsku polskim, później przebywał na Zachodzie.

    Jak stwierdził Michał Przywara, Bogusław Kożusznik miał dwa bliskie sercu regiony: Śląsk Cieszyński i Pomorze. Po wojnie organizował w Gdańsku Morską Służbę Zdrowia i przygotował dekret o Morskim Urzędzie Zdrowia. W latach 50. był, jak podkreślił wykładowca, czołową postacią w polskiej medycynie w zakresie tworzenia instytucji. W latach 1946-1959 był wiceministrem zdrowia, w II połowie lat 50. głównym inspektorem sanitarnym Polski. W latach 1947-1952 został też posłem na Sejm.

    Uczestniczył w pracach powołujących do życia Światową Organizację Zdrowia (WHO). W latach 1948–1951 był członkiem Rady Zarządzającej tej organizacji. Był w gronie osób przygotowujących rezolucję o powołaniu Funduszu Narodów Zjednoczonych na Rzecz Dzieci (UNICEF). W latach 1957-1979 był wiceprzewodniczącym Rady Wykonawczej UNICEF. –Pierwszą jego specjalizacją była pediatria – przypomniał Michał Przywara.

    W 1964 roku został mianowany profesorem Akademii Medycznej, w 1978 roku zrezygnował z funkcji dziekana i poświęcił się pracy naukowej i sprawom międzynarodowym. – Był autorytetem w medycynie, ale z ducha był humanistą, człowiekiem o wielkim sercu, miał szerokie zainteresowania. Był bardzo pracowity, oczytany, prywatnie skromny, pogodny, towarzyski, miał poczucie humoru – wyliczał wykładowca. –Interesował się energią jądrową i sztukami pięknymi. Jest autorem ponad dwustu prac naukowych. Wychował szereg studentów, elit lekarskich w Polsce.

    CR

    Tagi: , , ,

      Komentarze



      CZYTAJ RÓWNIEŻ



      REKLAMA Gorolskiswieto.cz
      REKLAMA
      Ministerstvo Kultury Fundacja Fortissimo

      www.pzko.cz www.kc-cieszyn.pl

      Projekt byl realizován za finanční podpory Úřadu vlády České republiky a Rady vlády pro národnostní menšiny.
      Projekt finansowany ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023-2024.
      Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie im. Jana Olszewskiego.