Spacery ze Zwrotem: Kościół Wniebowstąpienia Najświętszej Maryi Panny w Zebrzydowicach

Kościół, wówczas drewniany i parafia w Zebrzydowicach istniały już w średniowieczu. Obecna, barokowa świątynia została wybudowana w latach 1774-1776. Jedynie prezbiterium zachowało się dawne, z 1616 roku.

Drewnianą świątynię stopniowo przebudowywano na murowaną za czasów reformacji, kiedy kościół przejęli ewangelicy. W ręce katolików powrócił w 1654 r jako obiekt częściowo murowany, a częściowo drewniany. Prezbiterium było murowane, natomiast nawa i wieża – drewniane.

Kościół spłonął w 1751 podobno w wyniku podpalenia. Nowy, murowany kościół wybudowano latach 1774-76. Datki na ten cel składali parafianie, a były proboszcz, ks. Andrzej Piguła przeznaczył na ten cel wszystkie swoje oszczędności. Wykorzystano tylko część murowanego prezbiterium, której nie strawił pożar. Natomiast nawę oraz wieżę musiano wybudować całkiem od nowa. Kościół konsekrował w 1776 r. biskup wrocławski.

Późnobarokowa obecna świątynia jest orientowana. W ołtarzu znajduje się późnobarokowy obraz przedstawiający Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny z XVIII w. Po bokach ołtarza zaś znajdują się kolumny korynckie z klęczącymi postaciami aniołów adorujących ukoronowany w szczycie monogram „IHS”.

Jest też w kaplicy bocznej chrzcielnica z barokową rzeźbą św. Jana Chrzciciela udzielającego chrztu Chrystusowi. Dużo nowsze od reszty kościoła, z czasów remontu po wojennych ziszczaniach, są witraże w prezbiterium wykonane w krakowskiej pracowni w 1963 r. oraz trzy dzwony z 1961 r

Na znajdującym się przy kościele cmentarzu znajduje się grób Polaków poległych w wojnie czesko-polskiej, w 1919 r.

(indi)