Izabela Adámek
E-mail: iza@zwrot.cz
Piotr Štirba zbudował swój pierwszy model rakietowy w trzeciej klasie. Dziś minęło już trzynaście lat, odkąd zajmuje się tą dyscypliną. W ciągu swojej kariery osiągnął liczne sukcesy, a jego celem jest nieustanne doskonalenie się i zdobywanie nowych osiągnięć. W wywiadzie dzieli się swoimi doświadczeniami z zawodów oraz opowiada, co najbardziej lubi w modelarstwie rakietowym.
Na czym polega modelarstwo rakietowe?
W większości kategorii chodzi o to, aby model rakiety utrzymał się jak najdłużej w powietrzu, czyli aby spadał w dół jak najwolniej.
Czy modele tworzycie samodzielnie?
Tak, budujemy je sami. W modelarstwie rakietowym można realizować wiele pomysłów – zaczyna się od prostych modeli papierowych, a później przechodzi do bardziej zaawansowanych technik, takich jak laminowanie. Można pracować nad modelami w prosty i tani sposób albo zainwestować w formy kosztujące nawet kilka tysięcy koron, które zapewniają dłuższą trwałość rakiety.
Jak zaczęła się twoja przygoda z modelarstwem rakietowym?
Moja przygoda z modelarstwem rakietowym rozpoczęła się w szkole podstawowej. Na szkolnych festynach zawsze organizowano pokazy kółka rakietowego, które śledziłem od najmłodszych lat. Dzieci mogą dołączyć do kółka od trzeciej klasy, więc od tego momentu zacząłem regularnie uczestniczyć w zajęciach. Od tamtej pory minęło już trzynaście lat, odkąd się tym zajmuję.
Kiedy poczułeś, że chcesz bardziej się w tym realizować?
Po prostu próbowałem i próbowałem, a z czasem stawałem się coraz lepszy i zaczęło mnie to coraz bardziej wciągać.
Jak długo trwa zbudowanie pierwszej rakiety i jak przebiega ten proces?
W naszym klubie zaczynamy zawsze od papierowych modeli, na przykład samolocików lub innych prostszych konstrukcji. Taki etap trwa około pół roku, ponieważ sezon jest w okresie letnim, a zimą go nie ma. Dzieci, które dołączają we wrześniu, pracują nad papierowymi modelami do połowy zimy, a od nowego roku uczą się budować najprostsze rakietki.
Kiedy zbudowałeś swoją pierwszą rakietę?
Swoją pierwszą rakietę zbudowałem w trzeciej klasie, kiedy dołączyłem do klubu rakietowego.
Jakie zdolności powinna mieć osoba zajmująca się modelarstwem rakietowym?
Na pewno musi być zręczna i cierpliwa, ponieważ niektóre rakiety muszą być naprawdę dokładnie wykonane. Ważna jest również staranność, aby wszystko było zrobione tak, jak należy.
Niedawno uczestniczyłeś w zawodach w Serbii. O jakie zawody chodziło?
Byliśmy na mistrzostwach Europy jako reprezentacja Czech. Z naszego klubu uczestniczyłem ja oraz Jan Stopa i Jaromích Chalupa, a oprócz nas obecni byli także przedstawiciele innych klubów. To były jedne z największych zawodów w modelarstwie rakietowym.

Jak wygląda przebieg takich zawodów?
Zawody trwają przez cały tydzień. Codziennie odbywają się eliminacje dwu lub trzech kategorii. Zawsze jesteśmy nominowani tylko w kilku z nich, a reszta drużyny, która akurat nie bierze udziału w danej kategorii, szuka rakiety. W międzynarodowych regulaminach obowiązuje zasada, że odbywają się zawsze trzy starty, ale do dyspozycji mamy tylko dwie rakiety, co oznacza, że musimy znaleźć jedną z tych rakiet. W związku z tym reszta grupy pomaga w ich poszukiwaniu. Ci, którzy nie uczestniczą w poszukiwaniach rakiety, pomagają w innych kwestiach.
Czyli jesteś członkiem czeskiej reprezentacji?
Tak, nasz klub od 2016 roku jeździ na zawody jako reprezentacja Czech. Zawsze ktoś z nas bierze udział w Mistrzostwach Europy lub Świata. Oprócz tego odbywają się również Puchary Świata, w których startujemy indywidualnie.
Na jakich zawodach już byłeś?
Byłem na dwóch Mistrzostwach Świata i planuję udział w kolejnych w przyszłym roku. Brałem również udział w czterech Mistrzostwach Europy. Zawody odbywały się na przykład w Polsce, we Włocławku, w Rumunii oraz w Serbii.
Co należy do twoich największych osiągnięć?
Jestem dwukrotnym mistrzem Republiki Czeskiej juniorów w klasyfikacji ogólnej, a także mam osiągnięcia na arenie międzynarodowej. Dwa lata temu nasza drużyna zajęła trzecie miejsce w Mistrzostwach Europy w kategorii makiety, indywidualnie zająłem czwarte miejsce w kategorii małych rakietoplanów.
Jak dużo czasu poświęcasz modelarstwu?
Obecnie poświęcam temu znacznie mniej czasu, ponieważ studiuję na wyższej uczelni w Brnie. Jednak jak wspomniałem, można poświęcać niewiele czasu i tworzyć proste papierowe modele, albo zainwestować więcej czasu w bardziej skomplikowane projekty. Na przykład, przygotowując się do Mistrzostw Europy i Świata, poświęcam całe wakacje na przygotowania, ponieważ te duże zawody odbywają się zawsze pod koniec wakacji.
Co uważasz za najtrudniejsze w modelarstwie?
Najtrudniejsza jest dokładność, ponieważ wszystko musi być precyzyjnie wykonane i starannie naklejone, aby model nie uszkodził się podczas lotu. Ważne jest także mieć jakiś system, na przykład przy pakowaniu spadochronu do modelu, ponieważ jeśli się nie otworzy, to zawodnik nie otrzymuje żadnych punktów.
Co najbardziej lubisz w modelarstwie rakietowym?
Najbardziej lubię zawody. Kiedy wystrzelam rakietę i widzę, jak dobrze leci, to jest właśnie nagroda za tę pracę. Nawet jeśli nie leci dobrze, mogę dostrzec, co mogę poprawić w przyszłości.
Masz jakieś cele i plany związane z modelarstwem?
Chciałbym nadal brać udział w zawodach. Moim celem jest stawanie się lepszym i osiąganie coraz lepszych wyników.