Czesława Rudnik
E-mail: redakcja@zwrot.cz
CZESKI CIESZYN / Były bezpośrednim poprzednikiem „Zwrotu”. „Szyndzioły”, pismo wydawane jako dodatek „Głosu Ludu”, zajmowały się kulturą i sztuką. 20 listopada 1949 roku ukazał się ich ostatni numer.
„Szyndzioły… Chyba każdy z nas wie, co to słowo oznacza – czytamy w nr 1 „Szyndziołów” z 2 marca 1947 roku. – Gonty, deszczułki smrekowe lub jodłowe długości 80 cm a grubości cala, z jednej strony fugowane, wyżłobione, a z drugiej przystrugane tak, by, przybijając je do łaty na dachu, można było wpuszczać bok jednego w wyżłobiony bok drugiego, i tak zakładając rzędy jeden za drugim, szczelnie pokryć dach domostwa.
Szyndzioły to symbol dawnego twardego życia ludu. Tak jak szyndzioły osłaniają dom od niepogody, tak światły lud śląski osłania i strzeże skarbu narodowego, skarbu naszej kultury i języka”.
Komitet redakcyjny w numerze 1 „Szyndziołów”, które miały „zastępować samodzielne pismo literacko-społeczne”, podał cele dodatku. „Chcemy ożywić ducha spod strzechy krytej szyndziołem” – napisano. Apelowano o otwarcie serc i w duchu śląskim od beskidzkich gróni po zadymióne Zagłębie tworzenie swych własnych wartości i wyśpiewanie pieśni nieśmiertelnej tej ziemi.
Wśród autorów artykułów w „Szyndziołach” byli Franciszek Popiołek, Gustaw Morcinek, Ludwik Brożek, Stanisław Hadyna, Paweł Kubisz, Józef Ondrusz, Henryk Jasiczek, Gustaw Przeczek, Gustaw Fierla, Franciszek Kulisiewicz, Józef Mazurek, Emanuel Guziur i inni.
Nr 23 „Szyndziołów” z 20 listopada 1949 roku był numerem ostatnim. A miesiąc później, 24 grudnia, ukazał się pierwszy numer „Zwrotu”, miesięcznika poświęconego sprawom społecznym, oświatowym, kulturze i sztuce”.
Tagi: Szyndzioły, Zwrot
Komentarze