Już jutro w Pradze. Seminarium poświęcone czeskim ofiarom zbrodni katyńskiej

PRAGA / W czwartek, 25 stycznia w Muzeum Wojska w Žižkovie odbędzie się seminarium poświęcone czeskim ofiarom zbrodni katyńskiej. Organizowane jest z okazji 150. rocznicy urodzin Adolfa Bohuslava Dostala. Na wydarzenie zaprasza Wojskowy Instytut Historyczny w Pradze wraz z Ambasadą Rzeczypospolitej Polskiej w Pradze.

Uczestników seminarium powitają Dyrektor Wojskowego Instytutu Historycznego w Pradze gen. bryg. Aleš Knížek oraz Ambasador Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Czeskiej Mateusz Gniazdowski. Przemówienie inauguracyjne wygłosi dyrektor Departamentu Historii i Dokumentacji Wojskowego Instytutu Historycznego w Pradze PhDr. Jiří Rajlich.

Seminarium „Adolf Bohuslav Dostal i czeskie ofiary zbrodni katyńskiej”

Wiosną 1940 roku, na rozkaz Stalina, sowiecka tajna policja zamordowała tysiące polskich oficerów i żołnierzy schwytanych we wrześni w 1939 roku po inwazji Związku Radzieckiego na Polskę. Mało znanym faktem jest, że wśród nich były setki przedwojennych obywateli Czechosłowacji i członków mniejszości czeskiej mieszkających w Polsce. Jedną z ofiar był Adolf Bohuslav Dostal, wybitny czesko-polski pisarz i żołnierz.

W programie z wykładami wystąpią czeski historyk Jiří Friedl z Uniwersytetu obrony, Petr Hlaváček zaprezentuje wykład „Katyń jako metafora sowieckiego kontekstu (po)wojennych stosunków polsko-czeskich” (czes. Katyň jako metafora sovětského kontextu (po)válečných česko-polských vztahů). Postać Adolfa Bohuslava Dostala przybliży Dariusz Dąbrowski z Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu, a Jiří Plachý będzie mówił o żołnierzach Legionu Czechów i Słowaków w sowieckiej niewoli.

Liczba miejsc jest ograniczona. Aby wziąć udział w wydarzeniu, należy się zapisać: rezervaceakce@vhu.cz. Miejsce zostanie potwierdzone.

Czeski poeta i żołnierz

Adolf Bohuslav Dostal urodził się w 1873 roku w Veleslavínie w Pradze. Został absolwentem studiów prawniczych na Uniwersytecie Karola. Od 1901 roku pracował w redakcji czasopisma Zlatá Praha. W latach 1903-1907 pracował jako reżyser i dyrektor w Švandově divadle w Pradze.

W czasie I wojny światowej przebywał na froncie halickim, po 1918 roku przeniósł się do Polski i zerwał kontakty z czeskim środowiskiem. W 1924 roku został redaktorem czasopisma Kultura słowiańska, a po uzyskaniu polskiego obywatelstwa został oficerem Wojska Polskiego. Latem 1939 roku był mianowany oficerem łącznikowym armii polskiej z oddziałami czechosłowackimi formującymi się na terytorium Polski.

Po wybuchu wojny, podobnie jak większość członków Legionu Czechów i Słowaków, dostał się do niewoli sowieckiej, a wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie wraz z innymi członkami polskiej armii. Nie była to bynajmniej jedyna czeska ofiara zbrodni katyńskiej.