Renata Putzlacher opowiedziała o Wisławie Szymborskiej uczniom z bystrzyckiej i wędryńskiej podstawówki

BYSTRZYCA / Poniedziałkowe przedpołudnie (20 marca) w Centrum Luterańskim w Bystrzycy poświęcone było Wisławie Szymborskiej. Spotkali się tam uczniowie Polskiej Szkoły Podstawowej im. Wisławy Szymborskiej w Wędryni oraz Polskiej Szkoły Podstawowej im. Stanisława Hadyny w Bystrzycy. Wykład prowadziła Renata Putzlacher, prezentując twórczość noblistki i ciekawostki z jej życia.

Senat Rzeczypospolitej Polskiej zdecydował, że patronką roku 2023 będzie Wisława Szymborska, w związku z setną rocznicą jej urodzin. Wisława Szymborska to polska poetka, eseistka, felietonistka, tłumaczka, odznaczona Orderem Orła Białego oraz laureatka Nagrody Nobla.

— Właśnie Wisławie Szymborskiej postanowiliśmy poświęcić dzisiejsze spotkanie literackie, w którym biorą udział uczniowie Polskiej Szkoły Podstawowej im. Wisławy Szymborskiej w Wędryni oraz Polskiej Szkoły Podstawowej im. Stanisława Hadyny w Bystrzycy. Serdecznie chciałbym przywitać wszystkich uczniów, nauczycieli i zacnego gościa. Również poetkę, tłumaczkę, scenarzystkę, polonistkę oraz autorkę tekstów piosenek, adaptacji i sztuk teatralnych Renatę Putzlacher, która poprowadzi dzisiejsze spotkanie — powiedział na wstępie Jakub Kaleta, nauczyciel Polskiej Szkoły Podstawowej w Bystrzycy.

„Wisława Szymborska pewnie ucieszyłaby się z tego spotkania”

– Bardzo się cieszę z tego zaproszenia, ponieważ otrzymałam go od mojego absolwenta, który został nauczycielem. To takie symboliczne spotkanie w roku obchodów stulecia polonistyki czeskiej. Ucieszyłam się, że mogę młodzieży opowiedzieć o Wisławie Szymborskiej, miałam tremę oczywiście, bo nigdy nie uczyłam ludzi w tym wieku, zawsze to byli dorośli. Jednak uczniowie byli bardzo sympatyczni, reagowali na pytania. I co jest najważniejsze, Wisława Szymborska pewnie cieszyłaby się, że były szkoły z Wędryni i Bystrzycy, ponieważ to są strony, które znała, Śląsk Cieszyński, czyli mała ojczyzna jej partnera życiowego, Kornela Filipowicza – wyjaśnia Renata Putzlacher.

Bardzo lubiłam jeździć do Cieszyna. I nie tylko dlatego, że w tak miłym towarzystwie. Coś było w ludziach, w atmosferze tego miasta, co wydawało się rzadkie. Ustrój, w którym wtedy żyliśmy, dążył do tego, żeby wszystko maksymalnie ujednolicić. Począwszy od gazet, a skończywszy na smaku sera, poglądach na życie, a nawet marzeniach… Otóż Cieszyn wydawał mi się jakiś inny, oporny. Jakby mniej było w nim krętactwa, pozerstwa, fałszywych słówek i wątpliwych aspiracji… Zapytałam kiedyś Kornela, na czym właściwie ta inność polega. „Może stąd — odpowiedział — że tutaj ludzie częściej niż gdzie indziej patrzą sobie prosto w oczy…”— Wisława Szymborska.

Renata Putzlacher opowiedziała o swoich osobistych spotkaniach z autorką i przytoczyła jej życiorys od dzieciństwa, aż po okres związku z Kornelem Filipowiczem oraz jej powiązania z Cieszynem. W ramach wykładu uczniowie przedstawili również wiersze autorki „Niektórzy lubią poezję”, „Kałuża” oraz „Nic dwa razy się nie zdarza” w interpretacji muzycznej.

— Od jakiegoś czasu myślałem o tym, jak opowiedzieć uczniom o Wisławie Szymborskiej. Pierwsze co mi wpadło na myśl, było spotkanie z Renatą Putzlacher, ponieważ osobiście miałem możliwość słuchać jej wykładów na Uniwersytecie Masaryka. Renata Putzlacher zgodziła się przyjechać do nas i bardzo się cieszę, że spotkanie udało się zorganizować, ponieważ energia w sali była niepowtarzalna. Opowiedziała m.in. o osobistych spotkaniach z autorką, o jej charakterze, ważnych wydarzeniach w jej życiu i wątkach, które nie wszyscy znają. Uczniowie dziewiątej klasy mają dopiero przed sobą temat literatury powojennej i na pewno jeszcze powrócimy do dzisiejszego spotkania — dodaje Jakub Kaleta.