Litografie Pabla Picassa w muzeum w Trzyńcu

TRZYNIEC / Ciekawą kolekcję setki litografii Pabla Picassa można zobaczyć w Muzeum Huty Trzynieckiej i Miasta Trzyńca. Wystawa powstała we współpracy z Galerią 1 České Budějovice i potrwa do 26 stycznia 2020 roku.

Eksponaty pochodzą z prywatnych zbiorów czeskich i zagranicznych kolekcjonerów. Niecodzienną kolekcję litografii zgromadził czeskobudziejowicki galerysta Miroslav Houška. Jak stwierdziła kierowniczka trzynieckiego muzeum Eva Zamarská, dzięki niemu można na wystawie oglądać również dzieła Picassa z lat 50. Kolejne zapożyczyli kolekcjonerzy ze Słowacji, Austrii, Niemiec i Włoch.

W filmach przedstawiał siebie samego

Ekspozycja przedstawia tylko znikomą część z bogatej spuścizny Picassa. Był to bowiem bardzo produktywny i wszechstronny artysta. Szacuje się, że wytworzył około 13 500 obrazów i szkiców, 100 tysięcy rycin i odbitek, 34 tysięcy ilustracji, które zostały wykorzystane w książkach oraz trzysta rzeźb i wytworów ceramicznych. Odegrał nawet kilka ról w filmie, gdzie zawsze przedstawiał siebie samego.

Częścią wystawy są panele zawierające ciekawostki z jego życia i twóczości. Urodził się 25 października 1881 roku w mieście portowym Malaga na południu Hiszpanii. Zmarł 8 kwietnia 1973 roku w południowofrancuskim miasteczku Mougins w wieku 91 lat. Jego pełne imię brzmiało Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Ruiz y Picasso.

Motyw arlekina

Picasso i francuski malarz i rzeźbiarz Georges Braque są twórcami nurtu malarstwa zwanego kubizmem. Zanim go odkryli, Picasso przeszedł przez kilka okresów twórczych. W tzw. okresie błękitnym (1901 – 1904) tworzył ciemne, melancholijne obrazy w różnych odcieniach niebieskiego i niebieskozielonego koloru. Żywszych kolorów używał rzadko. Często w jego obrazach można znaleźć artystów, akrobatów i arlekinów. Arlekin – najczęściej w kostiumie w kwadraty – stał się później symbolem Picassa.

Dla okresu różowego (1905 – 1907) są charakterystyczne bardziej wesołe odmiany pomarańczowego i różowego koloru. I tym razem w jego dziełach często występuje arlekin. Okres afrykański Picassa (1907 – 1909) zapoczątkował obraz Panny z Awinionu, na którym widnieją dwie kobiece postacie w czymś podobnym do masek z Czarnego Lądu. Dzieło to bowiem zostało zainspirowane przedmiotami przywiezionymi z Afryki.

Współtwórca kubizmu

Lata 1909 – 1919 to epoka kubizmu analitycznego i syntetycznego. Picasso zaczął malować obiekty w wielu perspektywach, zrywając z tradycyjnymi zasadami przedstawiania rzeczywistości i jej wiernego odwzorowania. Dążył do geometryzacji oraz do przedstawienia ciekawej, nowatorskiej kompozycji obrazu.

Później zaczął kleić na płótno dodatkowe elementy – kawałki gazet, tapet lub kolorowego papieru, które pełniły te same funkcje jak powierzchnie zamalowane. W ten sposób kubizm (syntetyczny) wszedł w erę kolażu.

Potem w twórczości Picassa przyszła kolej na okres klasycyzmu (neoklasycyzmu) oraz surrealizmu. Z początku jednak jego obrazy i rysunki przypominały dzieła francuskiego malarza Jeana Augusta Dominiqua Ingresa.

Minotaur częścią Guerniki

W latach trzydziestych arlekina jako główny motyw obrazów Picassa zastąpił minotaur. Można go również zobaczyć na jednym z jego najbardziej znanych dzieł Guernica. Odtwarza zbombardowanie tego hiszpańskiego (baskijskiego) miasta przez Niemców podczas wojny domowej w Hiszpanii. Gigantyczną i tak różnorodną spuściznę artystyczną Picassa zamyka późny okres twórczy w latach 1968 – 1971.

W maju 2015 roku obraz hiszpańskiego artysty Kobiety Algieru został sprzedany przez Dom Aukcyjny Christie’s w Nowym Jorku za rekordową sumę 179,4 mln dolarów. To najwyższa cena, jaką kiedykolwiek zapłacono na aukcji za dzieło sztuki.

(gam)