MUR przypomniał postać Karola Piegzy

CZESKI CIESZYN / Karol Piegza, zaolziański nauczyciel, pisarz, malarz, etnograf, kolekcjoner, działacz społeczny, którego trzydziesta rocznica śmierci mija w tym roku, był bohaterem wykładu Międzygeneracyjnego Uniwersytetu Regionalnego Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego, jaki odbył się w czwartek 4 października w auli Polskiego Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czeskim Cieszynie. W imieniu organizatorów przywitał słuchaczy Stanisław Gawlik. Wykładowcą był Michał Przywara z Zakładu Polonistyki Uniwersytetu Ostrawskiego.

Temat nazwał „Sękaci ludzie”, nawiązując do tytułu zbioru opowiadań pisarza, albowiem jako literaturoznawca, zajmujący się literaturą polską oraz regionalną, dotyczącą Śląska Cieszyńskiego, omówił przede wszystkim twórczość literacką Karola Piegzy. Jak przyznał, sam go nie pamięta, miał pięć lat, kiedy Piegza zmarł. To jednak pozwala mu spojrzeć na niego z pewnego dystansu.

– Karol Piegza był osobą, która bezinteresownie poświęcała się wielu dziedzinom życia. Dziś na pewno byłaby uhonorowana jakimiś medalami i pisano by o niej w gazetach, chociaż może patrzono by na tę postać trochę dziwnie, bo jej pole zainteresowań było bardzo szerokie – stwierdził wykładowca. Przytoczył niektóre pozaliterackie inicjatywy Piegzy i zaprosił na świetnie jego zdaniem opracowaną wystawę o Karolu Piegzie autorstwa Mariana Steffka z Ośrodka Dokumentacyjnego Kongresu Polaków, zainstalowaną na korytarzu gimnazjalnym.

Karol Piegza był obok Pawła Kubisza jedną z czołowych postaci życia literackiego w okresie międzywojnia i po 1945 roku. – Śląsk Cieszyński jest łącznikiem wszystkich zainteresowań Karola Piegzy, był, jak sam wspominał, zakochany w tym regionie i cała twórczość jest z nim związana – podkreślił wykładowca. Pierwszy okres z zagłębiem karwińskim, życiem górników, drugi z krajobrazem beskidzkim i życiem górali. „Sękaci ludzie”, „Opowiadania beskidzkie”, „Tam pod Kozubową” reprezentują ludowy nurt twórczości. Karol Piegza był jego reprezentantem w prozie, rozwinął go, dał pewien styl i wzorzec pisania opowiadań dotyczących ludu cieszyńskiego.