Odpust na Kościelcu

Słoneczna pogoda sprawiła, że na corocznym odpuście ku czci św. Wawrzyńca, który w tym roku przypadał w niedzielę 7 sierpnia, pojawiły się na Kościelcu rzesze wiernych, a także osób, które lubią spędzić czas w odpustowej atmosferze wirujących karuzeli i stoisk z piernikami i kołoczami czy piwem. Tradycyjnie już w Domu Polskim im. Żwirki i Wigury czynna była kawiarenka odpustowa, gdzie można się było spotkać z przyjaciółmi i rodziną.

Odpustową sumę w języku polskim odprawił ks. Zbigniew Bukowski z Rzadkwina, z pogranicza Kujaw i Wielkopolski, który wcześniej przez kilkanaście lat pełnił funkcję proboszcza w Týncu nad Sázavou. Kaznodzieja wskazał na przykład patrona kościeleckiej parafii, który może być wzorem dla nas współczesnych.

– Swoją odwagą i męstwem św Wawrzyniec ukazał nam jak mamy być blisko Boga. Jak mamy dawać w swoim życiu świadectwo o Chrystusie i co powinno być w naszym życiu najważniejsze.

Warto przypomnieć, że św. Wawrzyniec wg tradycji miał być przed śmiercią torturowany, rozciągany na żelaznych rusztach i pieczony żywcem. Zmarł 10 sierpnia 258.

Po mszy szereg wiernych udało się do Domu Polskiego, skąd już dobiegały tubalne dźwięki instrumentów dętych.

– Tato, telewizja Šlágr przyjechała! – skomentował występy zaskoczony jeden z młodszych uczestników niedzielnej imprezy. Rodzice jednak szybko mu wytłumaczyli, że to niezupełnie tak, że to po prostu orkiestra „Hasičanka” z niedalekiej Suchej Górnej, która bawiła zgromadzoną na ławach widownię.

Wewnątrz budynku można było pokrzepić się gorącym lub schłodzonym płynem tudzież dobrą strawą, obejrzeć stałą wystawę o Żwirce i Wigurze, a także zapoznać się z twórczością Haliny Betíkovej ze Stonawy, która od dziesięciu lat para się malarstwem portretowym.

– Zawsze inspirowały mnie ludzkie twarze – powiedziała nam artystka.

A twarzy w tym roku na Kościelcu było. Sporo. Starych i młodych, ciekawych i intrygujących, znanych i dawno niewidzianych. Następny odpust już za rok.

(jot)