Na Gruncie z tradycją

CIERLICKO-GRODZISZCZ / Urządzasz wesele, jubileusz czy nawet spotkanie biznesowe? Żeby impreza była udana, najważniejszy jest wybór odpowiedniego miejsca. Idealnym rozwiązaniem dla osób, które poszukują przestrzeni przyjaznej zwyczajom regionalnym i więzom rodzinnym, jest dom weselny Grunt No 135.

Grunt No 135 stoi w Cierlicku-Grodziszczu. Rodzina Farnych posiada to duże gospodarstwo już od kilku pokoleń.
– Dziadek mego męża był zauroczony stylem angielskim, więc mamy dom z nutką tego stylu – tłumaczy Karin Farna. – A babcia była typową gaździną, wszystkim się opiekowała.

W pewnym jednak momencie pojawiło się pytanie: co z tak wielkim domem począć? O sprzedaży nie było mowy. Zaczęły się pojawiać różne pomysły.
– Sami jesteśmy ludźmi towarzyskimi, mamy dużo przyjaciół. Dlatego wybór padł na dom weselny – mówi Karin Farna.

Prowadzenie domu imprezowo – weselnego oznacza równocześnie powrót do korzeni. Kiedyś gospodarstwo też było miejscem spotkań towarzyskich przy okazji festynów, dożynek. Zanim w Grodziszczu wybudowano dom kultury, na terenie gospodarstwa tętniło życie kulturalne Grodziszcza.

Rekonstrukcja trwała 4 lata. Dla gości przygotowano 11 pokoi, salę śniadaniową i sale główne, które powstały z dawnej stodoły. Jest również zaplecze wellness, bawialnia dla dzieci oraz boisko do siatkówki plażowej.

W domu imprezowo – weselnym imprezy organizowane są na zamówienie, według wymagań gości. Te mniejsze, od 15 do 20 osób, i te większe – do 100 gości. Tradycyjne menu: barszcz z pasztecikami czy „svíčková“? Dla kucharzy z Gruntu żaden problem.

W planach jest również organizacja „imprez własnych“. – Chodzi mi o wernisaże, dni tematyczne i inne tego typu sprawy kulturalne – zdradza Karin Farna.

Dla państwa Farnych najważniejsza jest jednak tradycja. – Identyfikujemy się z tym miejscem, duchem rodzinnym. Wkładamy w nie serce i duszę – mówią zgodnie Karin i Tadeusz Farny.

Hołd tradycjom widoczny jest w każdym detalu. W znaku Gruntu No 135 znajduje się kwiatuszek – cieszynianka. Pismo zbliżone jest do tego, którego używał dziadek w swych kronikach. Opisy sal i pomieszczeń są „po naszymu“. Całe wnętrze utrzymane jest w tonie muzycznym. Zdjęcia starych instrumentów, a na drzwiach zapis nutowy „Domu Ojcowskiego“. Jest też kilka oryginalnych pamiątek ze „starego gruntu“: elementy z cegły, odnowiona bryczka i rodzinne fotografie.