Jak o przyszłości myśli młodzież? Zobacz, jak radzili sobie uczestnicy XXVI Ogólnopolskiego Konkursu Krasomówczego im. Wojciecha Korfantego

CZESKI CIESZYN / Regionalne eliminacje XXVI Ogólnopolskiego Konkursu Krasomówczego im. Wojciecha Korfantego zorganizowano w  auli Polskiego Gimnazjum im. J. Słowackiego w Czeskim Cieszynie. W konkursowe szranki stanęło trzynaścioro młodych mówców z Wisły, żywieckiego Brzuśnika, Cieszyna, Zamarsk, Jabłonkowa oraz z polskiego gimnazjum w Czeskim Cieszynie. Ich zadaniem było przygotowanie maksymalnie pięciominutowego monologu na temat: „Przyszłości nie należy się bać. Do przyszłości należy się przygotować”.

W jury zasiadali Katarzyna Zioła-Zemczak, konsultantka w Regionalnym Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli WOM w Bielsku-Białej, logopeda z WOM Magdalena Bielenin, a także dziennikarz Szymon Brandys. 

Z zadaniem najlepiej poradziły sobie Bogna Jiravská z polskiej szkoły podstawowej w Suchej Górnej oraz Julia Białoń ze Szkoły Podstawowej i Przedszkola im. Gustawa Przeczka z Polskim Językiem Nauczania w Trzyńcu.

Przyszłość zaczyna się dziś. Nie jutro — przekonywała zwyciężczyni konkursu

Bogna Jiravská wyraziła swe przemyślenia związane z obawami przed przyszłością. Na wstępie zauważyła, że jest to uczucie, które dotyka nas wszystkich. — Na co dzień rzadko myślimy o tym, co przyniesie nam przyszłość. Strach pojawia się, dopiero gdy stajemy przed koniecznością podjęcia ważnych decyzji. Lecz czy istnieje sposób, by się z nim zmierzyć? Czy możemy spojrzeć mu w oczy i powiedzieć: nie jesteś moim panem!? Są tacy, którzy stawiają mu czoła. Dla nich ów lęk nie jest przeszkodą. Dla nich stanowi on motywację. Czy się boją? Zapewne tak. Ale cytując Marka Twaina „odwaga to panowanie nad strachem, a nie brak strachu” — mówiła.

Następnie podała przykłady dwojga swych znajomych, którzy podjęli odważne decyzje, choć bali się przyszłości. Mowa była o koleżance Agacie, która pomimo strachu po maturze wyjechała na studia do Stanów Zjednoczonych, a obecnie jest na trzecim roku i jak sama mówi, była to najlepsza decyzja w jej życiu. — Kiedy zapytałam ją, jak jej się to udało, odpowiedziała mi, że strach zmotywował ją do działania. Zaczęła chodzić na kurs językowy, włączyła się w życie studenckie, pomaga innym jako wolontariuszka.

— Jest jeszcze mój daleki kuzyn Tomek, którego też głęboko podziwiam — kontynuowała swą wypowiedź Jiravská. — Kiedyś pracował w korporacji w Warszawie w ogromnej firmie, o jakiej niejeden może tylko marzyć. Ale on nie był tam szczęśliwy. Od kiedy pamiętam, zawsze marzył o własnej kawiarni. Przez wiele lat nie podjął ryzyka. Bał się, że straci pieniądze, że jego pomysł się nie uda. Ale pewnego dnia postanowił, że spróbuje. Z dnia na dzień porzucił korporację. Postawił wszystko na jedną kartę. I otworzył kawiarnię. Taką, jakiej zawsze pragnął.

Jak się mu wiedzie? Czuje się spełniony i szczęśliwy, że się wtedy odważył. A kawiarnia? Genialnie prosperuje i teraz jest ulubionym miejscem wielu osób. Ktoś może powiedzieć, że to przykłady brawury, szaleństwa wręcz. Bo przecież oboje strasznie dużo ryzykowali, bo tyle mogli stracić.

A ja myślę, że historia Agaty i Tomka pokazuje, że nawet jeśli się czegoś boimy, to możemy to przezwyciężyć i zmienić w coś genialnego. Każdy z nas może być, kim tylko zechce. Wystarczy, że się dobrze przygotuje. Wystarczy, że będzie mieć odwagę — przekonywała słuchaczy. A przemowę swą zakończyła pytaniem: — Czy jesteście gotowi stawić czoła przyszłości niezależnie od tego, jaka by była? Oraz dobitnym stwierdzeniem: — Pamiętajmy. Przyszłość zaczyna się dziś. Nie jutro.

W czasach, gdy wszystko się rozwija, musimy nauczyć się tę nowoczesną technologię dobrze wykorzystywać

— Nikt nie ma szklanej kuli, aby zobaczyć czy odczytać przyszłość. Spójrzcie chociażby na to, jak rozwijają się nowe technologie. Powstało wiele nowych rzeczy, o których jeszcze niedawno mogliśmy tylko marzyć. Inteligentne pierścionki, czipy wszczepiane do mózgu, sztuczna inteligencja. To wszystko rzeczy, które zdają się czynić nasze życie łatwiejsze i bardziej komfortowym – przekonywała kolejna laureatka Julia Białoń.

– Moim zdaniem jednak spojrzenie na przyszłość nie może ograniczyć się tylko do tych optymistycznych wizji. Pomyślmy razem: niebawem młodzi ludzie i ja musimy wybrać szkołę średnią oraz szkołę wyższą i przyszły zawód. Czy jesteśmy świadomi możliwości automatyzacji zawodów oraz ryzyka bezrobocia? W 2030 roku przewidywana jest masowa automatyzacja pewnych zawodów na skalę globalną. Według raportu światowego ekonomicznego forum około 85 milionów miejsc pracy może zostać zautomatyzowanych do roku 2025, co stanowi 12%. wszystkich miejsc pracy, podczas gdy tylko 97 milionów miejsc pracy zostanie stworzonych. Pomimo wszystkich plusów dotyczących szybkiego rozwoju musimy być świadomi ryzyka związanego z nowoczesnymi technologiami.

Kolejna sprawa. Czy my sobie uświadamiamy właściwie, ile może być tych potencjalnych zagrożeń i niebezpieczeństw? Brak prywatności, śledzenie każdego naszego ruchu, znajomość wszystkich naszych danych. Taka właśnie może być nasza rzeczywistość — zauważyła.

W podsumowaniu swego wystąpienia Julia Białoń stwierdziła, że w czasach, gdy wszystko się rozwija, musimy nauczyć się także tę nowoczesną technologię dobrze wykorzystywać. — Wszyscy mamy wspaniałą możliwość tworzenia społeczeństwa, w którym każdy człowiek ma szansę na spełnienie swojego potencjału i swoich marzeń. Zróbmy wszystko po to, aby świat był lepszy dla nas i przyszłych pokoleń. Przecież to właśnie my jesteśmy kowalami naszego losu — podsumowała.

Laureaci eliminacji centralnych w nagrodę pojadą do Brukseli

Regionalne eliminacje Ogólnopolskiego Konkursu Krasomówczego im. Wojciecha Korfantego organizuje Centrum Pedagogiczne dla Polskiego Szkolnictwa Narodowościowego w Czeskim Cieszynie. Centralny konkurs natomiast organizuje Regionalny Instytut Kultury im. Wojciecha Korfantego w Katowicach. Laureaci eliminacji regionalnych rywalizować będą o główną nagrodę – wizytę w Parlamencie Europejskim w Brukseli. Przewidziano ją dla trzech laureatów finału.

(indi)