Pogotowie językowe. O „opiekaniu parówek”

Właśnie rozpoczął się sezon jajecznic, grillów i pieczenia kiełbasek, a z nim problem z doborem odpowiedniego słownictwa. Ponieważ sama nie jadam mięsa i podczas ogniska piekę co najwyżej jabłka, na problem z kiełbasą zwrócił mi uwagę mój znajomy, który od lat mieszka na Zaolziu. Kolega co roku, gdy nastaje sezon wiosenno-letni, nie może się nadziwić, dlaczego na Zaolziu ludzie ‘opiekają parówki’.

Pamiętam, gdy ktoś lata temu zaprosił mnie po raz pierwszy na 'opiekanie parówek’. Towarzyszyło temu uczucie ulgi, że w związku z tym, że nie jem mięsa, nie muszę zastanawiać się, jak „opiec parówkę” na ognisku. Przeszło mi też przez myśl, że w Czechach jakość wędlin jest tak zła, że zdesperowani Zaolziacy muszą piec parówki zamiast kiełbasy.

O ile każdy Zaolziak wie, co ma przynieść, gdy zaproszą go na ‘opiekanie parówek’, o tyle osoba polskojęzyczna, który nigdy wcześniej nie miała styczności z Zaolziem, będzie musiała dopytać, o co chodzi. W języku polskim ‘parówka’ to wędlina, którą znamy z hot dogów, czyli krótka, cienka kiełbaska zrobiona z drobno zmielonego mięsa. Jak wiadomo, parówki nie nadają się do pieczenia nad ogniskiem – wiem coś o tym, bo kiedyś próbowałam upiec parówkę córce.

Opiekanie to nie pieczenie

Wątpliwości nastręcza również słowo ‘opiekanie’. W języku polskim opiekanie tyczy się obróbki polegającej na rumienieniu z wierzchu: ziemniaków, mięsa czy kiełbasy (parówki bardzo trudno opiec). Opiekany produkt musi być więc wcześniej poddany innej obróbce cieplnej, na przykład gotowaniu, aby mógł zostać na koniec opieczony, czyli zrumieniony.

Co więc myśli osoba polskojęzyczna, gdy zapraszają ją na opiekanie parówek? Duma nad specyficznymi zwyczajami kulinarnymi Polaków z Zaolzia. Kombinuje, jak opiec parówkę, żeby nie pękła. I zastanawia się, dlaczego nie może po prostu upiec sobie kiełbasy na ognisku. Miejmy więc na uwadze komfort miłośników pieczonej kiełbasy z Polski, gdy zapraszamy ich na tę stronę Olzy, i proponujmy im ‘pieczenie kiełbasy’.