Nie było spowiedzi dyrektorki zamku

CIESZYN / Zamek Cieszyn świętuje swoje piętnaste urodziny. Świętuje hucznie, przez trzy dni. A jeśli wliczymy w świętowanie otwarte w urodzinowy weekend wystawy, to i dłużej – bo te trwać będą jeszcze do marca.

W trzydniowym programie obchodów jubileuszu istnienia instytucji nie mogło jednak zabraknąć spotkania podsumowującego historię instytucji, która swą działalność rozpoczynała pod nazwą Śląski Zamek Sztuki i Przedsiębiorczości.

Zamiast raportu dyrektorki – wystąpienia gości

– Przez wiele lat ta część podsumowań nazywała się „spowiedź dyrektora Zamku”. Ja tego nienawidziłam serdecznie. Było strasznie dużo prezentacji, strasznie długi film, a mój mąż później mówił „znowu gadałaś za dużo”. W kontekście zamku, który ma dziewięćset lat, piętnaście lat to jest nic. Ale w kontekście działalności instytucji, to jest okres, za który nie da się zrobić krótkiego sprawozdania – powiedziała na wstępie spotkania dyrektor Ewa Gołębiowska. I oddała głos gościom.

Spotkanie prowadziła Agnieszka Obszańska z Programu 3 Polskiego Radia. A na scenę kolejno wchodziły osoby, które mówiły o tym, co myślą na temat Zamku Cieszyn jako instytucji, która sprawiła, że jak gdzieś w świecie powie się „Cieszyn” to często słyszy się „dizajn”. Wypowiadali się przedstawiciele władz samorządowych, wojewódzkich, profesorowie uczelni artystycznych z Katowic, Warszawy, ale także z zagranicy, ludzie z Zamkiem współpracujący.

Pokolenie z Zamkowego Wzgórza

Na prośbę do zebranych, by wyobrazili sobie, jak by było, gdyby nie było Zamku Cieszyn, odpowiedział Michał Paluch. Podkreślił, że odpowiada w imieniu nie tylko swoim, ale całego młodego pokolenia mieszkańców Cieszyna.

– Odpowiedź jest dla mnie bardzo ważna. Osobista. Odpowiedź jest prosta. Nie byłoby pokolenia młodzieży, pokolenia cieszyniaków, pokolenia jako zjawiska, które da o sobie znać dopiero w przyszłości. Jednoznaczne dla mnie jest, że są wychowankowie tych relacji, jakie tutaj nawiązywaliśmy ze sobą – mówił z perspektywy pedagoga, człowieka zaangażowanego prawdziwie w pracę z młodzieżą.

I odczytał swój tekst o Zamku Cieszyn. Bardzo osobisty, ale też pisany w imieniu młodych cieszyniaków uczestniczących w zamkowych wydarzeniach, zatytułowany „pokolenie z Zamkowego Wzgórza”. Wprowadził tym samym w jubileuszowe spotkanie nieco prozy poetyckiej, ale mocno osadzonej w realiach miasta.

– W dniu jubileuszu, w myśl hasła „Forever Young?” składam osobiste, a zarazem publiczne życzenia dla pani Ewy Gołębiowskiej i jej zespołu, w imieniu własnym i ogromnej rzeszy młodzieży, abyście nadal tworzyli miejsce i perspektywy poznawcze dla ludzi szukających i pytających o głębszy sens istnienia przedmiotów i samych siebie jako podmiotów – mówił młody pedagog.

Ekipa pracowników jak jedna wielka rodzina

Zamek Cieszyn to też ekipa pracowników tworząca niepowtarzalną atmosferę tego miejsca. – Dla nas to są codzienne wyzwania zawodowe, intelektualne, organizacyjne. Ale kiedy Agnieszka Obszańska powiedziała, że dla niej Zamek to jest takie centrum wymiany idei, to pomyślałam sobie, że to jest to, co my wszyscy przez te piętnaście lat chcieliśmy robić. I to jest największa dla nas satysfakcja – w imieniu pracowników Zamku Cieszyn podsumowała Lubomira Trojan, zastępca dyrektora Zamku Cieszyn.

A na zakończenie spotkania była niespodzianka. Pięknym białym głosem zaśpiewała Kasia Broda, zachęcając do tego również zgromadzonych.

(indi)