Dzień Myśli Braterskiej to święto skautów na całym świecie. Również polskich harcerzy na Zaolziu

CZESKI CIESZYN / Dzień Myśli Braterskiej to święto skautów na całym świecie. Świętowali także polscy harcerze na Zaolziu. Na spotkaniu zorganizowanym w piątek 25 lutego w siedzibie Kongresu Polaków w RC stawiło się 80 druhen i druhów reprezentujących pięć polskich drużyn harcerskich działających na Zaolziu.

W spotkaniu z okazji Dnia Myśli Braterskiej wzięli udział przedstawiciele: Harcerskiej Drużyny Wodnej „Grom” z Bystrzycy, Harcerskiej Drużyny Wodnej „OPTY” z Czeskiego Cieszyna, 2. Karwińskiej Drużyny Harcerskiej „Wielka Niedźwiedzica”, Drużyny Harcerskiej „Czarne Pantery” z Trzyńca oraz cierlicko-błędowickiej Drużyny Harcerskiej im. Żwirki i Wigury. Oprócz wymienionych drużyn harcerskich w strukturach Harcerstwa Polskiego w RC funkcjonują także gromady zuchowe.

Apel i meldunki

Spotkanie rozpoczęło się apelem. – Może w pierwszym momencie wygląda to nieco sztucznie, ale ten nastrój nas po prostu łączy – powiedział mediom po apelu, który odbył się z zachowaniem wszelkich zasad harcerskiego protokołu i musztry, harcmistrz Krzysztof Mitura, naczelnik Harcerstwa Polskiego w Republice Czeskiej.

– Jedną z idei harcerskich, skautowych całego świata jest to, że w jedności siła. Węzła przyjaźni niech nikt nigdy nie rozwiązuje – mówił do zebranych na apelu harcerzy Mitura.

Harcerze wykazać musieli się wiedzą teoretyczną i praktyczną

Po apelu uczestnicy spotkania udali się na grę harcerską. Druhny i druhowie musieli się w niej wykazać harcerską wiedzą tak teoretyczną, jak praktyczną.

Padały pytania z zakresu historii skautingu i polskiego harcerstwa. Ale trzeba było także wykazać się przykładowo umiejętnością wiązania węzłów przydatnych w życiu obozowym, a także żeglarskim. Na Zaolziu bowiem działają także harcerskie drużyny wodniackie.

Harcerskie świeczkowisko

Obchody Dnia Myśli Braterskiej zakończyło tradycyjne harcerskie świeczkowisko. Harcerze usiedli w kręgu wokół ognia. Jako że spotkanie odbywało się w sali, to rolę ogniska spełnił przenośny kominek na biopaliwo. Nie było więc potrzeby mianowania strażników ogniska. Reszta obrzędowości harcerskiego ogniska została zachowana.

Zgromadzeni wysłuchali podzielonej na dwie części gawędy. Opowieść dotyczyła historii polskiego ruchu harcerskiego na naszym terenie. Podzielona była na czasy przedwojenne i powojenne. Śpiewano przy akompaniamencie aż kilku gitar. Śpiewali wszyscy zgromadzeni. W repertuarze znalazły się piosenki harcerskie, a także turystyczne i żeglarskie.

Na zakończenie świeczkowiska nie mogło zabraknąć pieśni „Już do odwrotu głos trąbki wzywa” oraz tradycyjnego przekazania sobie w kręgu iskierki pokoju.

(indi)