Wilhelm Przeczek (7.4.1936-10.7.2006)

Poeta, jeden z najwybitniejszych na ziemi zaolziańskiej, prozaik, publicysta, tłumacz. Był przyjacielem „Zwrotu”, przez wiele lat jednym z najpłodniejszych współpracowników. Wpadał często do redakcji, przynosił swoje nowe wiersze czy opowiadania, ale też materiały czysto dziennikarskie, wywiady, najczęściej z ludźmi pióra, felietony. Kiedy go zabrakło, pozostało puste miejsce.

Wyciszenie

Stół kantami wchodzi w codzienność

Wiozą już śnięte ryby ubrane w pył kosmiczny

Nieobliczalna noc

w której cisza jest zaledwie echem

Z drogi mlecznej kapie śmietana

łask pozaziemskich

Tylko puste krzesło czeka na wędrowcę

światłości wieczystej

Wyjdź z tego wiersza cichym swędem

jeśli potrafisz