CIESZYN / Hala Widowiskowo-Sportowa w Cieszynie nosi imię Cieszyńskich Olimpijczyków. Dlatego też Miasto Cieszyn, a konkretnie Wydział Sportu Urzędu Miejskiego postanowiło w ścianie budynku umieścić ich tablicę pamiątkową.

Uroczystość odsłonięcia tablic zorganizowano przed Halą Widowiskowo-Sportową w Cieszynie przy ul. Sportowej 1. Tablice zostały uroczyście odsłonięte w  sobotę 30 marca, a teraz każdy, kto przyjdzie poślizgać się na łyżwach, pokibicować w jakichś zawodach lub na jakiekolwiek odbywające się tam wydarzenie będzie mógł dowiedzieć się, kto z cieszyńskiej ziemi reprezentował Polskę na olimpiadzie, w jakim roku i jakiej dyscyplinie.

Tytuł Cieszyńskiego Olimpijczyka przyznany został zarządzeniem Burmistrza Miasta Cieszyna z dnia 20.12.2018  7 utytułowanym sportowcom: A są to:

Aniela Nikiel – IO Atlanta 1996- lekkoatletyka.

Urodziła się 1 listopada 1965 roku w Bielsku-Białej. Była zawodniczką Beskidu Bielsko-Biała, Górnika Brzeszcze, Piasta Cieszyn i Sprintu Bielsko-Biała, trenowała biegi długodystansowe. Reprezentowała Polskę na Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Początkowo trenowała biegi na średnich dystansach, stopniowo wydłużając dystanse, aż do maratonów. Siedmiokrotnie zdobywała tytuł Mistrzyni Polski. Największe sukcesy odnosiła w organizowanych na całym świecie półmaratonach i maratonach – wygrała biegi maratońskie w Warszawie (1992), Maraton Toruński (1994) i Reims (1995). Podczas startu w Igrzyskach Olimpijskich w Atlancie zajęła 26 miejsce w biegu maratońskim.

Paulina Ligocka – IO Turyn 2006, Vancouver 2010- snowboard

Paulina Ligocka-Andrzejewska urodziła się 25 maja 1984 roku w Gliwicach. Jest najbardziej znaną i utytułowaną polską snowboardzistką, olimpijką z Turynu (2006) i Vancouver (2010), dwukrotną brązową medalistką Mistrzostw Świata w half-pipe’ie (Arosa 2007 i Gangwon 2009). Jest pierwszą i jedyną dotychczas polską snowboardzistką, która zdobyła medal Mistrzostw Świata. W swojej karierze zdobywała wiele podium Pucharów Świata oraz tytuły Mistrzyni Polski.

Przygodę ze snowboardem rozpoczęła w wieku 14 lat. Jej pierwszymi zawodami były Mistrzostwa Polski na skoczni w 1997 roku. W Pucharze Świata zadebiutowała w 1999 roku w Tignes – France. Pierwsze podium w zawodach Pucharu Świata wywalczyła w 2003 roku w Serre Chevelier (3 miejsce- halfpipe). Zdobyła dwa medale Mistrzostw Świata Juniorów ( Oberwiesenthal 2004 – złoto w big air oraz Klinovec 2004 – srebro w halfpipe’ie). Jest złotą medalistką Zimowej Uniwersjady (Insbruck 2005, Turyn 2007). Trzykrotnie stawała na podium w klasyfikacji PŚ w half-pipe’ie: sezon 2002/2003 (3 miejsce), sezon 2005/2006 (2 miejsce), sezon 2006/2007 (3 miejsce). Dziewięć razy znalazła się na podium zawodów Pucharu Świata (dwa zwycięstwa, 1 drugie i 6 trzecich miejsc). Dwukrotnie reprezentowała Polskę na igrzyskach olimpijskich. W Turynie podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich była chorążym polskiej ekipy. Zajęła wtedy 17 miejsce. Z kolei w Vancouver uplasowała się na 28 pozycji. Poza zawodami federacji FIS Ligocka brała udział w wielu prestiżowych i niezależnych imprezach takich jak Winter X – Games, Burton US Open, czy Burton European One, które wygrała w 2010 roku wykonując techniczne i trudne przejazdy. Obecnie prowadzi razem z mężem Stowarzyszenie Kultury Fizycznej Freestyle Sports Union oraz szkołę snowboardu w Ośrodku „Poniwiec” w Ustroniu.

Michał Ligocki – IO Turyn 2006, Vancouver 2010, Sochi 2014- snowboard

Michał Ligocki urodził się 31 października 1985 roku w Cieszynie. Jest jednym z najbardziej znanych i utalentowanych polskich snowboardzistów, olimpijczykiem z Turynu (2006), Vancouver (2010) i Soczi (2014).

W zawodach rangi międzynarodowej pojawił się w 1998 roku w zawodach FIS Race w Zakopanem. W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpił w 2002 roku w Berlinie, a pierwsze punkty w Pucharze Świata wywalczył w następnym roku w Serre Chavalier, gdzie zajął 8 pozycję w half pipe’ie. W sezonie 2009/2010 osiągnął najlepsze wyniki w Pucharze Świata- po raz pierwszy w karierze stanął na podium odnosząc pucharowe zwycięstwo oraz wywalczył siódme miejsce w klasyfikacji half- pipe’a.

Michał Ligocki reprezentował Polskę na wielu międzynarodowych zawodach najwyższej rangi. Startował w Mistrzostwach Świata, jest zdobywcą złotego medalu Zimowej Uniwersjady Turyn 2007. Na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie zajął 29 miejce, w Vancouver 38 miejsce, a w Soczi 31 miejsce.

Obecnie prowadzi w Warszawie freestylowy klub snowboardowo-narciarski Freestyle Club.

Mateusz Ligocki – IO Turyn, IO Vancouver 2010, Sochi 2014, PyeongChang 2018 – snowboard.

Mateusz Ligocki urodził się 18 czerwca 1982 roku w Cieszynie. Jest najbardziej utytułowanym polskim snowboardzistą, zawodnikiem AZS AWF Kraków, który od ponad 20 lat godnie reprezentuje Cieszyn i nasz kraj na snowboardowej arenie międzynarodowej. Jest czterokrotnym olimpijczykiem: z Turynu (2006), Vancouver (2010), Soczi (2014) oraz PyeongChang (2018).

Na arenie międzynarodowej zadebiutował w 1997 roku w zawodach FIS Race w Haus. W Pucharze Świata po raz pierwszy wystąpił w 1999 roku podczas zawodów w Olang, a pierwsze punkty zdobył w tym samym roku w Tignes. Pierwsze pucharowe podium wywalczył w 2004 roku w Valle Nevado, gdzie był drugi w snowcrossie. Pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata w snowcrossie zdobył w 2008 roku podczas startu w Valmalenco. Siedmiokrotnie stawał na podium zawodów snowboardowego Pucharu Świata, w tym 2 razy jako zwycięzca. W 2006 roku podczas Igrzysk Olimpijskich w Turynie zajął 44 miejsce w half-pipe-ie i 20 miejsce w snowcrossie. Na Igrzyskach Olimpijskich w Vancouver w 2010 roku był 29 w snowcrossie, w Soczi uplasował się na 33, a w PyeongChang na 20 pozycji. Mateusz Ligocki startuje również w zawodach Pucharu Europy. Kilkanaście razy stawał na podium, z czego najczęściej zwyciężał. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt miejsc na podium Mistrzostw Polski, gdzie większość to tytuły mistrzowskie. Odbył około 400 startów w międzynarodowych zawodach federacji FIS. Jest jedynym Polakiem, który brał udział w zawodach Winter X Games – Igrzyskach Sportów Extremalnych w Aspen. Od kilku lat rywalizuje także w ogólnopolskich oraz międzynarodowych turniejach golfowych.

Janusz Rokicki – Igrzyska Paraolimpijskie: Ateny 2004, Pekin 2008, Londyn 2012, Rio 2016 – lekkoatletyka

Janusz Rokicki urodził się 16 sierpnia 1974 roku w Wiśle, obecnie mieszka w Cieszynie. Jest jednym z najbardziej utytułowanych polskich sportowców niepełnosprawnych – lekkoatletą, kulomiotem, trzykrotnym wicemistrzem paraolimpijskim, mistrzem świata i Europy, zawodnikiem Integracyjnego Klubu Sportowego Cieszyn.

Początkowo trenował pływanie, został nawet Mistrzem Polski na 100 m stylem klasycznym. Następnie próbował sił w podnoszeniu ciężarów, a później zaczął trenować pchnięcie kulą i rzut dyskiem pod okiem Zbigniewa Gryżbonia.

Czterokrotnie uczestniczył w Igrzyskach Paraolimpijskich (Ateny, Pekin, Londyn, Rio de Janeiro), na których zdobył trzy srebrne medale. Posiada także tytuły Mistrza Świata i Europy w tej kategorii oraz medale Mistrzostw Europy w rzucie dyskiem. W 2015 roku wywalczył po raz pierwszy tytuł Mistrza Świata w pchnięciu kulą, a w 2016 roku został Mistrzem Europy w pchnięciu kulą oraz Wicemistrzem Europy w rzucie dyskiem. W 2017 roku podczas Lekkoatletycznych Mistrzostw Świata Osób Niepełnosprawnych wywalczył brązowy medal.

Jest wielokrotnym laureatem Nagrody Miasta Cieszyna za wysokie wyniki sportowe, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

 

Mirosław Madzia – Igrzyska Paraolimpijskie Rio 2016 – lekkoatletyka

Mirosław Madzia urodził się 25 października 1979 roku. Jest zawodnikiem IKS Cieszyn, trenuje rzut dyskiem i pchnięcie kulą. Od wielu lat startuje w zawodach rangi krajowej i międzynarodowej, znajduje się w czołówce zawodników w swojej kategorii, czyli osób całkowicie niewidomych. Ma w swoim dorobku wiele sukcesów sportowych – jest wielokrotnym medalistą Mistrzostw Świata, Europy i Polski. Mirosław Madzia był uczestnikiem Paraolimpiady w Rio de Janeiro (2018).

 

ś.p. Leopold Tajner – IO St. Moritz 1948 – narciarstwo klasyczne

Urodził się 15 maja 1921 w Roztopicach na Śląsku Cieszyńskim. Wybitny i wszechstronny sportowiec, który specjalizował się w kombinacji norweskiej łączącej skoki i biegi narciarskie.
W 1948 roku reprezentując klub KS Watra Cieszyn Leopold Tajner wziął udział w Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz. W szwajcarskich Igrzyskach wystartował w 2 konkurencjach: kombinacja norweska, w której zajął 34 miejsce oraz biegi narciarskie na 18 km. W tej rywalizacji uplasował się na 76 miejscu.
4 lata później Leopold Tajner ponownie znalazł się w reprezentacji kraju na Igrzyska Olimpijskie. W 1952 roku w norweskim Oslo wystartował w dyscyplinie skoki narciarskie.
Po zakończeniu kariery sportowej Leopold Tajner zajął się szkoleniem sportowym. Pracował w klubie Olimpia Goleszów, Górnik Koniaków czy ROW Rybnik. Ponadto był zasłużonym działaczem sportowym, który zasłynął wprowadzaniem nowych metod treningowych i zaangażowaniem w rozbudowę bazy sportowej w naszym regionie.
Leopold Tajner zmarł 25 lutego 1993 roku w Wiśle.

(biogramy sportowców pochodzą ze strony http://sport.cieszyn.pl, można też zapoznać się z nimi skanując umieszczony na tablicach qr kod)

Na uroczystości odsłonięcia tablicy obecna była większość olimpijczyków, władze miejskie i powiatowe, przedstawiciele instytucji zajmujących się sportem. Wszyscy zgodnie twierdzili, że reprezentantom państwa wywodzącym się znad Olzy należy się pamięć, z drugiej zaś strony, że warto naszym mieszkańcom pokazać i uświadomić, jak wielu wybitnych sportowców zrodziła i wychowała nasza cieszyńska ziemia.

(indi)

Tagi: ,

Komentarze



CZYTAJ RÓWNIEŻ



REKLAMA Reklama

REKLAMA
Ministerstvo Kultury Fundacja Fortissimo

www.pzko.cz www.kc-cieszyn.pl

Projekt byl realizován za finanční podpory Úřadu vlády České republiky a Rady vlády pro národnostní menšiny.
Projekt finansowany ze środków Ministerstwa Spraw Zagranicznych w ramach konkursu pn. Polonia i Polacy za granicą 2023 ogłoszonego przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów.
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/autorów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych oraz Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie im. Jana Olszewskiego