Dziś 30 kwietnia 2025 nastanie widowiskowa koniunkcja Księżyca z Jowiszem. Zjawisko będzie widoczne po zachodzie Słońca nad zachodnim horyzontem. Na wieczornym niebie widoczny jest również Mars i zachodzące już gwiazdozbiory nieba zimowego. Na porannym niebie przed wschodem Słońca widoczna jest Wenus.
Pod koniec kwietnia i na początku maja jeszcze ciągle dzień wyraźnie przedłuża się i noce są coraz krótsze. Księżyc 27 kwietnia 2025 znalazł się w nowiu. W następnych dniach po zachodzie Słońca można było nisko nad zachodnim horyzontem obserwować jego cieniutki sierpik. Z planet jedynie Mars i Jowisz pozostają dobrze dostrzegalne na wieczornym niebie w pierwszej połowie nocy.
Koniunkcja Księżyca z Jowiszem
Dziś 30 kwietnia 2025 po zapadnięciu zmroku, przy bezchmurnym niebie, młody Księżyc widoczny jest wyraźniej wyżej nad zachodnim horyzontem w towarzystwie największej planety naszego Układu – Jowisza. Nastaje koniunkcja, czyli zbliżenie Księżyca z Jowiszem, co oznacza, że oba obiekty są widoczne tuż obok siebie na niebie w gwiazdozbiorze Byka. W tym dniu tylko około 12 procent powierzchni tarczy Srebrnego Globu jest oświetlona promieniami słonecznymi. Reszta zwróconej ku nam półkuli księżycowej widoczna będzie słabiej. Zjawisko to nazywamy światłem popielatym.
Wyżej w lewo (na południe) od Księżyca z Jowiszem widoczny jest czerwonawy Mars. Widoczny jest w pierwszej połowie nocy w gwiazdozbiorze Raka jednak ciągle jeszcze w pobliżu pary Bliźniąt – Kastora i Polluksa.
Wzajemne położenie Księżyca i planet pokazuje dołączona mapka nieba.
Światło popielate
Przy bardzo dobrych warunkach atmosferycznych gołym okiem widoczna będzie obok jasnego księżycowego sierpa i słabo oświetlona reszta zwróconej ku nam półkuli księżycowej. Zjawisko to nazywamy światłem popielatym. Wywołane jest ono rozproszonym światłem słonecznym na atmosferze ziemskiej, które dopada na nieoświetloną część Księżyca.
Kiedy i jak obserwować
Zbliżenie Księżyca i Jowisza można obserwować już pół godziny po zachodzie Słońca, które w Cieszynie nastanie o godzinie 20:01 czasu środkowoeuropejskiego letniego, kiedy to Jowisz będzie już dobrze widoczny. Cienki sierp Księżyc będzie widoczny znacznie wcześniej.
Oba ciała znajdować się będą stosunkowo wysoko nad zachodnim horyzontem. Jowisz to ten jasny niemigoczący punkt przy Księżycu (w lewo i nieco niżej), z łatwością dostrzegalny gołym okiem nawet z dużego miasta. Jowisz zachodzi około godziny 23:30 obowiązującego u nas czasu a Księżyc w przybliżeniu godzinę później.
Pamiętać musimy na otwarty teren. Księżyc i Jowisz poruszają się ku horyzontowi. Z każdą minutą ich wysokość nad horyzontem zmniejsza się, dlatego w późniejszych czasach obserwacji warto znaleźć miejsce, w którym zachodniego horyzontu nie zasłaniają budynki, drzewa lub inne przeszkody.
Zimowe gwiazdozbiory
Około Księżyca z Jowiszem i planety Mars widoczne są najjaśniejsze gwiazdy zachodzących już zimowych gwiazdozbiorów: Syriusz z gwiazdozbioru Wielkiego Psa, Procjon z Małego Psa. Polluks i nieco słabszy Kastor z Bliźniąt, Kapella z Woźnicy, Aldebaran z Byka i w środku Betelgeza z Oriona (najbardziej dominującego gwiazdozbioru nieba zimowego).
Wzajemne położenie gwiazd, planet i Księżyca pokazuje nam dołączona wyżej mapka nieba.
Na porannym niebie Wenus
Wenus przeszła z nieba wieczornego na niebo poranne i nad wschodnim horyzontem wspina się coraz wyżej nad horyzont w roli Jutrzenki. Widoczna jest nisko nad wschodnim horyzontem już około półtorej godziny przed wschodem Słońca. Jest bardzo jasna i nikt ją nie przeoczy. Błyszczy coraz silniej i wcześniej, co oznacza, że znajduje się coraz wyżej nad horyzontem. Jest widoczna i po wschodzie Słońca, które jutro 1 maja 2025 wejdzie około godziny 5:21 u nas obowiązującego czasu środkowoeuropejskiego letniego.
Wenus najlepiej obserwować pół godziny przed wschodem naszej dziennej gwiazdy, czyli około godziny 5:00 czasu środkowoeuropejskiego letniego przy otwartym horyzoncie w kierunku wschodnim.
