E-mail: info@zwrot.cz
W miniony piątek 10 maja 2024 roku Polski Klub Młodych Polonus z Brna pojechał na krótki wyjazd edukacyjny do czeskiej stolicy – Pragi. Grupa młodych Polonusów wyjechała z Brna przed godziną 9 rano.
Po dotarciu na miejsce i krótkim odświeżeniu się w hotelu Domu Akademickiego Masaryka czekała nas trasa „polskimi śladami w Pradze”, w której skład wchodziły: Tablica pamiątkowa Chopina na Placu Republiki, Hotel u Złotego Anioła, w którym przebywała polska delegacja na Zjazd Słowiański w 1848 roku.
Następnie w planie była polska ambasada oraz szkoła podstawowa, która została odbudowana po powodzi dzięki słuchaczom Radia Zet, którzy zebrali pieniądze na remont. Budynek stoi na ulicy Klimentskiej, z którą związany jest kościół świętego Klemensa ufundowany przez polskiego świętego i dominikanina Jacka Odrowąża z Krakowa. Czekał na nas również stary kirkut, cmentarz żydowski, na którym położony jest Saul Wahl, jednodniowy żydowski król Polski. Mogliśmy też zobaczyć między innymi rzeźbę Magdy Popławskiej: dziewczynkę z jaskółką, ale też Pałac Furstenberski, w którym była między innymi polska placówka dyplomatyczna, podobnie jak w Pałacu Golz – Kinskych.
Odwiedziny senatu
Przed godziną 16 stanęliśmy przed Senatem Czeskiej Republiki, koło którego jest muzeum Jana Amosa Komenskeho, który przez pewien czas był na uchodźstwie w podpoznańskim Lesznie. Sam senat usytuowany jest w Pałacu Albrechta z Wallensteina, pięknej barokowej budowli z początku XVII wieku, postawionej na terenie wykupionych przez tego jednego z najważniejszych generałów Wojny Trzydziestoletniej 26 kamienic, dwóch cegielni oraz ogrodu.
Zwiedziliśmy wnętrze pałacu wraz z salą posiedzeń Senatu oraz przepiękne ogrody, w których znajdują się repliki rzeźb greckich bogów, ponieważ oryginały wciąż są trzymane w Szwecji jako trofea wojenne. We wspomnianych ogrodach można spotkać piękne białe oraz błękitne pawie, gołębie pawiki, ale również dorodnych rozmiarów karpie koi. Oprócz tego w jednym z narożników ogrodów stoi woliera ozdobiona naciekami skalnymi.
Spotkanie z Klubem Polskim w Pradze
Następnie, już w towarzystwie między innymi Małgorzaty Bejšovcovej, przewodniczącej Polskiego Klubu w Pradze, udaliśmy się – po drodze mijając przepiękną Synagogę Jerozolimską z początku XX wieku – do siedziby tegoż klubu w Domu Mniejszości Narodowych w Pradze przy ulicy Vocelovej 3, gdzie odbyła się formalna część odwiedzin naszego bratniego stowarzyszenia – czyli zwiedzenie pomieszczeń, przekazanie prezentów, dyskusja o tematach organizacyjnych i palących nas (podobnych) problemach oraz zrobienie pamiątkowego zdjęcia.
Potem wspólnie udaliśmy się na integrację z większą już grupą polskiej mniejszości w Pradze, oczywiście przy dobrym piwie. Bardzo miły wieczór z praskimi rodakami (nota bene przy transmisji meczu hokeja) dla najbardziej wytrwałych przedłużył się do wczesnych godzin porannych, a zakończył przechadzką przez – o dziwo – opustoszałe miasto, a dokładniej przez Most Karola w kierunku praskiego zegara astronomicznego.
Drugi dzień wycieczki
Na drugi dzień rano, po smacznym śniadaniu ruszyliśmy już wszyscy na trasę przebytą w nocy, jednakże ze względu na mistrzostwa świata w hokeju centrum miasta było bardzo zatłoczone. Mimo to znaleźliśmy kilka miejsc, żeby zrobić sobie grupowe zdjęcia przy Janie Nepomucenie, czy pod Instytutem Polskim w Pradze, który stoi w bliskim sąsiedztwie sławnego zegara. Wyprawa zakończyła się pożegnaniem z polską prezes Gosią na dworcu, skąd ruszyliśmy w drogę powrotną autobusem do Brna.
Młodzi Polacy w Brnie
Jak już wcześniej wspominaliśmy, Klub Młodych Polonus powstał na kanwie wzorów przejętych z Zaolzia, jednak z tą różnicą, że na Zaolziu chodzi o grupy młodych ludzi żyjących blisko siebie, znających się nierzadko z tej samej miejscowości lub z tej samej szkoły. Natomiast młoda Polonia w Brnie to osoby pracujące, które pochodzą z różnych regionów Polski, mające często doświadczenie z pracy w innych krajach.
Dlatego główną wartością dodaną takich wydarzeń jest wzajemne poznawanie się i spotykanie się razem, a nie w przestrzeni wirtualnej. Co więcej, uczestnicy tych spotkań stwierdzili, że sprawia im przyjemność przebywanie razem, w gronie rodaków i wspólne tworzenie.
Jacek Ślewczuk
