Wenus nadal dominuje na wieczornym niebie. Zanim końcem maja zniknie w promieniach zachodzącego Słońca, dołączy do niej Merkury a w najbliższą niedzielę i młody Księżyc w postaci wąziutkiego sierpika.
Merkury jest planetą na ogół trudno dostrzegalną, ponieważ przebywa stale na niebie w stosunkowo bliskim sąsiedztwie Słońca. Niskie położenie nad horyzontem i jasne tło nieba sprawiają, że trudno go wypatrzeć.
Najłatwiej można go zaobserwować na naszej północnej półkuli wiosną, kiedy oddala się od Słońca i zachodzi nawet około 1,5 godziny po zachodzie Słońca. Tak względnie dobre warunki do obserwacji Merkurego panowały w lutym br.
Teraz warunki do wypatrzenia Merkurego są nieco gorsze, niemniej jednak, przy dobrych warunkach atmosferycznych, wystarczające. Do odszukania Merkurego można wykorzystać planetę Wenus, blask której nie możemy przeoczyć. Obie planety przebywają w podobnym obszarze nieba zachodniego i w piątek 22 maja można obserwować ich koniunkcję.
Merkury znajdzie się zaledwie około 1 stopień od lśniącej Wenus. Mamy wyjątkową okazję do obserwacji tej pary lornetkami, przy pomocy których można widzieć zarazem Merkurego i cienki sierp Wenus. Nad obu planetami widoczna jest gwiazda El Nath, druga pod względem jasności gwiazda Byka, stanowiąca północny róg tego zodiakalnego gwiazdozbioru.
Opisana koniunkcja widoczna jest po zapadnięciu zmroku nisko nad zachodnim horyzontem. W następnych dniach wzajemna odległość planet będzie rosnąć. Słońce zachodzi w piątek 22 maja około godziny 20:30. Pamiętać musimy, że zjawisko przebiega nisko nad horyzontem, dlatego warto wybrać takie miejsce obserwacyjne, z którego właściwa strona horyzontu będzie odsłonięta.
Roman Strzondała
